Scot

'Hi,' klonk een stem achter me. Geschrokken liet ik de kip vallen die ik in mijn handen had, gelukkig kwam hij op het aanrecht terecht.
'Peter je liet me schrikken!' zei ik. Hij glimlachte verlegen.
'Hulp nodig?' vroeg hij.
'Weet je hoe je pesto moet maken?' vroeg ik en Peter schudde verontschuldigend zijn hoofd. Ik pakte een vijzel en wat basilicum blaadjes. 'Ik heb de pijnboonpitjes al geroosterd, ze liggen achter je als je ze...' Peter knikte en gooide de pijnboonpitjes samen met de basilicum in de vijzel. Terwijl Peter met de pesto bezig was maakte ik de kip klaar.
'Ik vind het niets voor jou om pesto uit een potje te gebruiken,' zei Peter ineens en ik liet hem het potje zien. 'Gedroogde tomaten?'
'Ik heb de pesto er in gedaan zodat hij makkelijk in de koelkast kon staan,' zei ik grijzend. 'Deze is voor de kip, er zit meer olie in.' Ik waste mijn handen en deed wat olie, peter en zout in de vijzel er bij. De oven piepte en ik haalde snel het brood er uit.
'Maak je echt alles zelf?' vroeg hij.
'Ik heb de pasta niet zelf gemaakt,' zei ik. 'Dat doe ik nog wel een andere keer.'
'Jij kan zelf pasta maken?' vroeg Peter verbaasd. Ik glimlachte een beetje verlegen en besloot mijn ogen op het brood te houden.
Er klonk getoeter en ik zag iemand van een motor afstappen. Devon deed zijn helm af en zwaaide naar me. Ik schoot in de lach en zwaaide terug.
'Wauw ik durf de keuken in!' zei Devon verbaasd nadat Paul hem binnen had gelaten. 'Van wie is overigens die gave bak op de oprijlaan?' Ik stak mijn hand op. 'Jaloers!' En sneed het brood.
'Is hij goed zo?' vroeg Peter aan me en ik knikte.
'Zou je dit op de salon tafel willen zetten?' vroeg ik.
'Weet je dat wel zo zeker?' vroeg Peter. 'Anders is het brood en de pesto al op voordat Scot er is.' Ik gaf hem ook een zak chips en een zak nootjes.
'Ik heb genoeg,' zei ik. 'Jullie zeiden dat ik me moest voorbereiden op 16 mensen.' Devon grijnsde. 'Er staat ook nog filé, bousin en brie in de koelkast.' Devon sprong zo beetje op de koelkast af en rende met de boursin in zijn handen rondjes rond de keuken tafel. 'Jij mag mijn licht zijn!'
'Licht?' vroeg ik verbaasd, maar voordat ik kon antwoorden sprong Devon op me af en zoende me vol op mijn mond.
'Ik hou van boursin!' riep hij.
'Ik verwachte een ik hou van jou, maar goed,' zei ik verbaasd. Ik nam het brood over van Peter en bracht het naar de woonkamer. De bel ging.
'Scot is er,' riep Paul. 'Iza doe jij open?' Ik liep naar de voordeur en keek recht in het gezicht van Scot. Even stond ik doodstil en hij keek me arogant aan.
'Ik dacht dat het een mannenavond zou worden,' zei hij schamper en wilde langs me heen lopen. Voordat hij zijn voet over de drempel had kunnen zetten sloeg ik de deur dicht vol in zijn gezicht. Ik negeerde het gevloek van buiten en liep naar de achtertuin.
'Iza wat ga je doen?' vroeg Paul verbaasd.
'Een worm zoeken,' zei ik en ik voelde drie stomverbaasde blikken in mijn rug branden.