De 100e Hongerspelen - 78

“Vandaag zijn er slechts twee doden gevallen”, opende Portia de vergadering.
“Denzel uit negen is vermoord door de beroeps. Hij maakte deel uit van het bondgenootschap. Hij was niet bijzonder sterk of handig, maar iedere persoon maakte hen sterker. Gelukkig was zijn dood niet nutteloos, het was hij of Seija en Rue.”
“We moeten die Odette goed in het oog houden”, vond iemand. “Ze lijkt te helpen, maar ik heb geen idee welk spel ze speelt.”
“Volgens wat haar mentor tegen Katniss en Toista zei heeft Rue Odettes enige gevoelige punt geraakt”, merkte Inne op.
“Dan nog, ze is te onvoorspelbaar”, vond Amethyst.
“Dus houden we haar in de gaten”, rondde Portia de discussie af. “De andere dode was Prescott uit tien.”
“Eerlijk gezegd kan ik het niet erg vinden nadat hij Ian wilde vermoorden”, verzuchtte Carsta. “Ik zit meer in met Ian. Die wond is niet min.”
“Die wond zal helen, ze hebben redelijk snel een middel gekregen”, vond Johanna. “Hij zal er nog wat last van hebben in de arena en minder kracht hebben in die arm, maar gelukkig is zijn andere arm belangrijker voor de meeste wapens. Het ergste is dat hij het niet snel zal vergeten. Een moord blijft je altijd achtervolgen, of het nu je leven redt of niet.” Iedereen zweeg. Zo hadden de meesten er nog niet echt over nagedacht. Het merendeel van de mensen die hier zaten waren uit het Capitool, ze hadden nooit nagedacht over wat de Spelen deden met de winnaars.
“Hij heeft Vania en zijn ouders, het zal moeilijk worden, maar uiteindelijk komt hij er wel bovenop.” Het was het eerste wat Avinash zei. Hij was mentor van district acht, een verlegen man. Hij had één van zijn tributen, Winli, al zien sterven. Nu focuste hij zich zo goed hij kon op Selm, die een belangrijke rol speelde.
“Ik hoop het”, zuchtte Portia, die wist dat zelfs Katniss en Peeta er soms nog nachtmerries van hadden.