5. Just luck? Or...
Melody
Ik kijk in me kast, en duw wat kleerhangers aan de kant. Totdat ik eindelijk heb gevonden wat ik zocht. Daar hangt hij dan, de champagne kleurige jurk met zwarte strik. Hij komt tot ongeveer de helft van mijn bovenbenen. Niet té kort niet té lang, perfect dus. Ik haal hem van de hanger af en leg hem op me bed. Ondertussen pak ik zwarte ballerina's uit me kast. Want op pumps valt niet te dansen, en ik ga tenslotte naar de disco. Snel trek ik me jurkje aan en schoenen en loop richting de badkamer. Ik pak de de krultang en krul snel de uiteindes van mijn haren. Daarna doe ik wat mascara en oogpotlood op. Ik grabbel mijn lipgloss uit mijn tasje en doe er wat van op.
Ik staar in de spiegel en ben nog steeds ontevreden over mezelf. 'Mooier dan dit kan ik toch niet worden' Mompel ik mezelf toe. 'Ik weet dat ik lelijk ben, het is maar eens tijd dat ik het accepteer' Zeg ik wat droevig tegen het spiegelbeeld van me. 'Waarom ik?' Dat is altijd de vraag die ik mezelf dan stel. 'Waarom kan ik niet zo knap zijn als al die andere meisjes?' Ach ja, een moet de lelijkste zijn bedenk ik me dan uiteindelijk. 'Zou iemand me uberhaupt ooit accepteren zoals ik ben? Behalve mijn familie dan.' Slank ben ik nou ook weer niet en ik kijk naar me buikje. Mijn moeder zegt dat ik gewoon wat 'molliger' ben maar ik weet eigenlijk wel beter.
Door al mijn gedachtens, glijdt er een traan langs me gezicht. Snel pak ik een tissue en veeg ik hem weg. Ik zucht en realiseer dat mijn stemming ineens is omgeslagen. Ik voel me zo down. Ik haat mijn stemmingswisselingen ze komen zo plots. En maken van het ene moment gelukkig naar ongelukkig. Het enige waar ik me druk om maak is of er ooit iemand is die wél iets in mij ziet. Iets moois, knaps, leuks. Ja, inderdaad of ik ooit liefde ga vinden...
Opeens schud ik mezelf wakker. 'Niet zo denken Melody over jezelf!' zegt een stem in me hoofd en ik knik. Ik moet niet zo diep zinken in mijn gedachtens het maakt me helemaal gek. Er is vast wel iemand voor mij... En zo niet dan hoort dat zo te zijn, niks aan te doen. Dan gaat plots de deurbel. Ik loop de badkamer uit naar beneden en open de deur. 'Hi! Kom je?' Vraagt Aimy me met een lach. 'Uhu, wacht, even zeggen dat ik weg ben.' En Aimy knikt. Ik loop de woonkamer in en zeg mijn moeder gedag. Dan loop ik weer terug naar de gang. 'We kunnen gaan,' zeg ik. En ik loop met haar mee naar de auto opweg naar de disco. Ik woon in een dorp dus eerst moeten we nog helemaal naar de stad rijden.
In de auto praten Aimy en ik continu met elkaar. Ze is de enige vriendin die ik heb mijn ÉCHTE BFF. Ik zou serieus niet weten wat ik zonder haar moest. 'Dus... zin om de hele avond te dansen?!' Roept Aimy het enthousiast uit. 'Natuurlijk! Anders ging ik toch niet mee?' Zeg ik met een gemeende glimlach. 'Haha, ookal zin in cute boys spotten?' En ze gaat met haar wenkbrauwen op en neer. 'Duhh, tuurlijk! Maar of ze ook wat in mij zien?' Zeg ik haar. 'Waarom niet?' Vraagt ze me verbaasd. 'Nou... Uhh... Omdat... ik er nou niet echt bepaald super uitzie' Zeg ik haar twijfelend. 'Natuurlijk wel! Je bent prachtig Melody! Ik zweer ik maak geen grapjes daarover, je moet niet zo onzeker zijn meid!' Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, ookal ben ik nog steeds bang dat ze tegen me liegt. Ze geeft me een stevige knuffel en glimlacht naar me. 'Echt waar!' Zegt ze. En een zacht 'Dankje' komt uit mijn mond.
I'm so bored,
So I just keep,
Writing
Yaaayyy
ABO & KUDO & REACTIE?
-xXx-
Er zijn nog geen reacties.