One

Lily Potter liep op de ochtend na Halloween vrolijk naar huis. Even stond ze stil en keek om zich heen. Niemand had haar gezien. Mooi zo. Ze deed het tuinhekje open en deed hem snel weer dicht. Ze liep naar de voordeur. Misschien moest ze James maar vertellen dat ze was vreemd gegaan. Nee, hij zou veel te boos worden. Ze deed de deur open en liep naar binnen. ‘Ik ben thuis, schat!’ riep ze. Geen reactie. Ze liep de trap op en op de overloop zag ze iemand liggen. Ze snakte naar adem. Dit. Kon. Niet. Waar. Zijn. Ze bukte en voelde aan James pols. Geen hartslag. Hij was ook helemaal koud. Ook haar hart stond even stil en toen kwamen de tranen ze rolde aan een stuk door over haar magere gezicht. Ze liep door naar Harry’s kamer en deed de deur open. Haar tranen belemmerde haar zich maar ze kon nog net Harry’s wiegje zien. Ze kwam dichterbij en zag Harry. Alleen was er niks van haar lieve zoontje meer te bespeuren. Die roerloze lappenpop, dat kon hem gewoon niet zijn. Mag toch was hij het. Hij lag dood in zijn wiegje. Toen drong het tot Lily door. Ze had geen man meer, en geen kind meer. Lily Potter, die net nog in een goed humeur was, was nu weduwe en kindloos. De bel ging. Ze liep verdrietig naar beneden. De tranen stonden opnieuw in haar ogen, want blijkbaar was ze even gestopt met huilen, en ze deed de deur open. De glimlach op Sirius’ gezicht verdween als sneeuw voor de zon. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg hij snel. Lily liet hem binnen en vertelde dat zijn beste vriend dood was. Net als zijn peetzoon. Sirius keek geschokt. ‘Hoe... wat...’ reageerde hij, hij kon geen normaal woord meer uitbrengen. Lily begon harder te huilen, er was geen stoppen meer aan. ‘Mijn zoon!’ snikte ze, ‘James’ zei ze daarna zacht. Sirius begeleide Lily geschokt naar een groenige stoel. Ze ging zitten en haar haren vielen voor haar ogen. Sirius wist ook niet meer wat hij moest doen en realiseerde zich eindelijk dat zijn beste vriend en zijn peetzoon dood waren. Lily dacht aan James, nu zou ze hem nooit kunnen vertellen dat ze vreemd was gegaan. Ze had het nooit moeten doen! Maar ze kon Severus gewoon niet weerstaan, hij was zo leuk! Ook Sirius begon te huilen. ‘Mag...mag ik gaan kijken?’ vroeg hij Lily fluisterend. Lily knikte afwezig. Sirius liep de trap op en kwam op de overloop terecht. Daar lag James roerloos op de grond. Vanaf beneden hoorde hij Lily nog steeds huilen. Het is ook niet niks, dacht hij bij zichzelf. Haar hele gezin.. in één keer weg. Sirius knielde bij James, hij onderzocht hem grondig maar nergens was bloed te zien. Toen wist hij zeker wie hier voor verantwoordelijk was. Voldemort. Al het gevoel leek uit zijn lichaam te verdwijnen.