2. Just luck? Or...

Cody

Kronkelend lig ik in mijn bed te spatteren. ‘Pff…’ Het lukt niet meer, ik kom niet meer in slaap. ‘Die droom verder afmaken kan ik wel vergeten’ zucht ik. ‘Het was zo perfect, alles klopte gewoon’ denk ik in mijn hoofd. Kreunend sta ik op en pak mijn kleren. Ik neem een koude douche en mijn gedachtens dwalen weer af naar de droom van net. Wat geweldig vond ik die droom toch… Waarom bestond dat meisje niet in het echt? Waarom kon ik die liefde niet hebben in het echt? Waarom niet? Was het enige wat ik kon denken. Vermoeid stap ik de douche uit en begin me aan te kleden. Vervolgens neem ik een kijk in de spiegel en haal mijn hand door me haar.

Langzaam wandel ik terug naar me kamer en plof op het bed neer. Net als ik mijn laptop wil pakken komt mijn moeder binnen. ‘O, hey ben je al wakker?’ vraagt ze me met een glimlach. ‘Nee, ik slaap… duh zie je toch?!’ Komt er chagrijnig uit. ‘Zo, zo iemand is met het verkeerde been uit bed gestapt.’ Zegt mijn moeder op een irritante toon. ‘Maaaaaaaaaaaaaam, laat me gewoon oke? Je ziet toch dat ik wakker ben’ Zeg ik geïrriteerd. ‘Ja, maar dat was gewoon een aardige vraag hoor. Ik wilde namelijk zeggen dat we over een half uur gingen ontbijten.’ ‘Oke, is goed’ Zeg ik haar terwijl ze de kamer weer uitloopt. Ik laat me achterover op me bed vallen. ‘Man, die droom maakt me echt depressief.’ Als mijn laptop opgestart is open ik Twitter. Ik tweet:

GOODMORNING Angels!

En verzend de tweet. Meteen ontploffen mijn mentions met meisjes die me een goede morgen terug wensen. Ik glimlach. ‘Ach wat zeur ik ook, ik heb mijn fans toch om van te houden?’ Denk ik dan. Niet iedereen kan dat zeggen, niet iedereen heeft mijn geluk. Op dat moment komt Alli mijn kamer binnenstormen. ‘CODY! WAT IS DIT?!’ Ze laat me een tienerblad zien met op de voorkant mij en een meisje. Als titel staat er:

CODY SIMPSON HEEFT EEN VRIENDIN?!

Op de foto lijkt het net of we zoenen maar het meisje geeft mij gewoon een kus op de wang vlak bij mijn lippen terwijl ze me knuffeld. Waardoor je niet zo goed kunt zien waar mijn hoofd en mijn lippen precies zijn. Maar ik zelf weet natuurlijk heel goed, dat die echt niet op die van haar zitten. ‘Doe rustig Alli, het lijkt alleen maar alsof we zoenen maar dat is niet zo’ Vertel ik haar rustig. ‘Weet je het zeker? Waarom zouden ze het anders schrijven?’ ‘Ja, Alli dat weet ik 100% zeker, waarom zou ik dat doen? En ze schrijven dat zodat mensen nieuwsgierig raken en die onzin gaan kopen.’ De woorden verlaten wat bozig mijn mond. ‘Lieg je nou tegen me of…?’ Zegt ze twijfelend. ‘Tuurlijk lieg ik niet tegen je! Kijk zelf dan!’ Schreeuw ik zowat tegen haar. Alli werpt een goede blik op het blad en begint dan op haar lip te bijten. Twijfelend staart ze me aan. ‘Oke dan, ik geloof je.’ Zegt ze terwijl ze de kamer weer verlaat. Mompelend denk ik na. ‘Waar is die foto genomen?’ Na een tijdje nadenken weet ik het weer. Het was hier in de stad. Toen ik wat te eten ging halen. Geen wonder dat ze het geloofde, daar was niemand bij dus kon ze het niet weten. Snel sluit ik mijn laptop af en ga naar beneden voor het ontbijt.

Strompelend en chagrijnig kom ik beneden aan. ‘Ha, Cody, Alli en je moeder zeiden al dat je niet zo vrolijk was vandaag. ‘Ha, ha.’ Komt er sarcastisch bij me uit. ‘Weten ze dan niet dat ik daardoor alleen maar nog downer wordt?!’ Denk ik. ‘Cody is ongesteld!’ Zegt Alli lachend. Tom begrijpt er niks van en zegt: ‘Wat?’ ‘Laat maar… ‘ Zegt mijn moeder snel. Ik besluit het maar gewoon te negeren voordat ik echt boos op ze word. Alles wat er aan tafel wordt gezegd gaat me voorbij. Ik eet zo snel mogelijk mijn ontbijt op zodat ik de kamer kan verlaten. ‘Eindelijk.’ Gaat er door mijn hoofd heen als ik mijn bord leeg heb. Ik sta op en breng het naar de keuken. Vervolgens loop ik weer terug naar mijn kamer.

Boe!
ABO & KUDO & REACTIE
zou heeeel erg lief zijn
-xXx-