Chapter three.

avalon.

De stad werd steeds leger en buiten werd de lucht steeds donkerder. Het was onderhand aan het einde van de middag en we waren klaar. Langzaam pakte we onze spullen in en zoals gewoonlijk waren we tijden het inpakken aan het praten over de dag, waardoor het inpakken nog langzamer ging.
"That boy who was talking to you, Avalon, I think he likes you." zei Romeo lachend toen we het over de jongens van vanochtend hadden.
"He only asked my number, that's all." zei ik schuddend met mijn hoofd terwijl ik mijn gitaar in de koffer deed.
"Did you know that that Niall kid was from that famous band? One Direction? We played two songs of them this day." merkte Spencer slim op en ik trok mijn wenkbrauwen op. Ik dacht al dat ik hem ergens van kende, maar ja, ik onthoud niet hoe alle zangers of zangeressen eruit zien. Ik ging even snel met mijn hand door mijn haar en ik keek Spencer scheef aan. Hoe beroemd waren die dan? Was Josh dan ook hartstikke beroemd ofzo? Ik beet op mijn tong terwijl ik een poging deed om mijn gitaar koffer dicht te doen.
"And he liked the music we maked." zei Felix lachend. Je kon de trots in zijn stem horen. Oké, nu was ik wel heel erg nieuwsgierig.
"When I get home, I'm going to search them on tumblr." zei ik lachend en een klik bevestigde dat mijn koffer dicht zat.
"You should do that yeah." zei Felix plagend, "They are really famous and liked our music." Ik schudde met mijn hoofd en grinnikte. Felix was volgens mij er echt heel blij mee, dat die jongens zijn komen kijken. We vonden het altijd leuk als mensen met ons gingen praten en onze muziek liken. Ik wreef even over mijn gezicht en plukte een beetje aan mijn handschoenen. We zaten nog steeds buiten en we waren alle vier redelijk verkleumd, maar we krijgen er geld voor, dus we vinden het verkleumen niet erg. Romeo zuchtte even en ging toen op een van de versterkers zitten die we zo dadelijk naar binnen moesten gaan dragen, omdat deze van de muziek winkel zelf waren en niet van ons. Gelukkig, want anders moesten we elke keer die versterkers van de garage, meenemen hier naar toe. Ik zuchtte even Spencer was nog wat aan het kloten met z'n keyboard, want hij kreeg bij niet in de hoes. Het was altijd een beetje proppen met die hoes want eigenlijk was hij iets te klein, maar als je een beetje duwde lukte het wel, dus.
We waren de versterkers naar binnen aan het dragen toen mijn telefoon geluid maakte, omdat ik een sms'je kreeg. Snel zette ik met Romeo de versterker op de juiste plek terug en haalde mijn mobiel uit mijn broekzak, een iPhone by the way, helemaal zelf betaald. Ik grinnikte even en opende het sms'je van een onbekend nummer, terwijl Romeo Spencer hielp met de laatste versterker. 'Hey Avalon, it's me, josh, do you want to go grab some coffee or so at starbucks tomorrow at 10? x'Een grijns verscheen op mijn gezicht en ik smste terug. 'Hi Josh, I would love to go. Where do we meet? x' Ik stopte m'n telefoon even weg, want we gingen tegen de baas zeggen dat we weg waren. Met z'n vieren liepen we naar het kantoortje waar Preston z'n spullen recht aan het leggen was.
"Preston, we're going home, alright?" zei Felix tegen Preston, waardoor hij opkeek, alsof hij ons niet binnen had horen komen. Zachtjes grinnikte ik.
"Yeah, yeah, alright, see you guys next week." zei Preston terwijl hij door rommelde. Altijd zo vreselijk rommelig geweest, vaak papieren kwijt maar een hart van goud.
"See you next week." zeiden we in koor toen we weer het kantoor uitliepen, terug naar onze spullen en ik kreeg weer een sms'je, van Josh. 'Do you know where that big H&M is? At the corner of it? x' Ik maakte een denk gezicht en beet op mijn tong. Ik was daar wel vaker geweest, maar het is even geleden toen ik daar voor het laatst was, maar ik weet waar hij bedoelt. 'Alright, see you tomorrow! x'
"With who are you texting?" vroeg Felix nieuwsgierig nadat ik het sms'je had verstuurd en ik rolde met m'n ogen.
"Josh." zei ik onverschillig en Felix maakte een 'oeh' geluidje. Ik grinnikte zachtjes. Felix kende ik al sinds ik vijf was, hij woonde bij ons in de straat en hij was maar een maand ouder dan ik. Romeo en Spencer had ik dus via hem ontmoet. Romeo en Spencer waren elkaars broers. Spencer was een jaar blijven zitten, waardoor hij in het zelfde jaar als Felix, Romeo en mij kwam te zitten. En daarom kon Spencer ook al rijden en moest hij altijd met de spullen rijden. Ik nam alleen altijd mijn eigen gitaar mee naar huis. Spencer en Romeo waren bezig met de laatste spullen in de auto, die Spencer net had voorgezet, te zetten en stapten toen in.
"See you guys later." "Bye!" zeiden ze tegen ons en reden toen weg. Felix en ik keken elkaar even aan. We gingen bijna altijd met de bus, soms met de fiets, we woonden net iets te ver weg om lopend te gaan.
"Well, let's go home." zei Felix glimlachend.

_________________________________
sorry dat het zo lang duurde, ik ben niet helemaal tevreden met dit hoofdstuk enzo en zat een beetje vast, dus. ik moet morgen ook weer naar school en i don't like that ;c hope you like this chapter! (: x