Smiley bomb
Ik opende mijn ogen en er verscheen een grijns op mijn gezicht toen ik het vertrouwde plafond van mijn slaapkamer boven me zag. Ik ging overeind zitten en keek mijn kamer nog eens goed rond. Mijn kleding zat nog in mijn tassen aangezien ik er gister alleen een smiley hempje uit had gehaald om in te gaan slapen. Er werd zachtjes op de deur geklopt en mijn vader stak zijn hoofd om de hoek. Hij zag er moe uit, had dikke wallen onder zijn ogen en veel meer rimpels dan dat ik me heriner ook was hij een stuk grijzer, maar de lach op zijn gezicht en in zijn ogen was het zelfde en straalde puur geluk uit.
'Meisje,' zei hij trots en ik rende naar hem toe om hem te omhelzen. 'Wat ben ik blij jou weer te zien. Paul las heel soms een stukje uit je e-mails voor, maar om je in mijn armen te hebben,' fluisterde hij in mijn oor.
'Paul zegt dat je veel werkt,' zei ik fronsend.
'Ik werk niet te veel,' protesteerd mijn vader.
'Dat doe je wel,' zei ik. 'Het is aan je gezicht te zien!'
'Het staat zeker op mijn voorhoofd geschreven,' zei mijn vader lachend.
'Nee, in je rimpels,' zei ik terwijl ik met mijn vinger over zijn gezicht streek.
'Het zijn geen rimpels,' zei mijn vader met een dramatisch toontje. 'Het zijn kleine lijntjes!' Ik schiet in de lach. 'Ik ga je vanmiddag in schrijven op de school in het dorp.'
'Jeej,' zeg ik lachend. 'School!' Mijn vader schiet in de lach.
'Sinds wanneer vind jij school leuk?' vraagt hij.
'Sinds het een Nederlandse school is!' zeg ik en huppel door de kamer naar een van mijn tassen.
'Ik moet vandaag alleen wel werken en ben er vanavond niet bij het eten,' zei hij. 'Ik heb vergaderingen.'
'Weet dat je dan wel mijn pesto kip mist,' zei ik glimlachend. 'Ik heb hem verbeterd.'
'Ja laat hem niet aanbranden!' zei hij lachend.
'Ik liet hem niet aanbranden!' zei ik verontwaardigd. 'Dat was Paul! Hij had maar een taak en dat was de kip op tijd uit de oven halen, want iedereen vond mij te jong omdat te doen en hij vergat het!' Ik trok een pruillipje. 'Heel mijn kippetje verpest.' Mijn vader lachte weer.
'Je was al een keukenprinses toen je zeven was,' zei hij trots. 'Ik vind het jammer te missen wat je kunsten nu zullen zijn uwemajesteit.' Ik glimlachte. 'Maar ik moet nu wel gaan, want anders kom ik te laat. Schop jij je broer zo zijn bed uit, want anders komt hij ook te laat.'
'Ik heb eerste uur vrij,' klonk het vanuit de kamer van mijn broer. Ik grinikte.
'Ga nu maar, anders krijg je problemen op je werk!' zei ik. Mijn vader knikte, gaf me een kus op mijn wang en liep mijn kamer uit.
Ik opende mijn tassen en begon alles in te ruimen.
'Wow smiley bomb!' zei mijn broer toen hij in een van mijn tassen keek. Ik glimlachte.
'Er is niets mis met smileys,' zei ik. 'Ze staan voor mij en de dingen waar ik trots op ben.'
'Zoals je kleding,' zei Paul terwijl hij een shirtje uit de tas pakte. 'Of de tijd.' Hij pakte de klok er uit. Ik liep lachend de kast in en pakte een smiley sticker van het vel dat daar lag. Ik plakte hem op Pauls ontblote borst.
'Op jou,' zei ik. Paul grijnsde tevreden en legde mijn smiley spullen terug in de kast.
'Zal ik een spijker in de muur slaan boven je bureau zodat je je klok kan ophangen?' vroeg hij.
'Ja is goed, maar ik ga me eerst douchen en omkleden,' zei ik.
'Ik ben eerder bij de douche,' zei Paul grijnzend. Meteen sprinte ik richting de deur, maar Paul was eerder. Ik greep hem bij zijn arm en gaf hem een poor in zijn zij waardoor hij een spastische beweging maakte en opzij sprong meteen sprinte ik naar de badkamer. Paul greep me toen ik naar de deurgreep van de badkamer rijkte van achter beed en begon me te kietelen.
'Daar kan ik tegen Paul,' zeg ik heel droog en trap zijn rechterbeen onderuit in de hoop los te komen, maar aangezien hij me nog vast heeft val ik mee. Ik wist nog snel mijn val te breken door op de grond te slaan, maar Paul knalt vol op de grond.
'Au,' zegt hij met een zielig kinderlijk stemmetje en ik krijg het gevoel alsof ik een puppy geslagen heb. Ik geef hem een kusje op zijn achter hoofd. 'Mag ik nu als eerste douchen?' vraagt hij hoopvol en lachend knik ik.
'Dan ga ik alvast ontbijten,' zeg ik en sta op. In mijn kamer trek ik snel een short aan en loop in mijn slaaphempje en short naar beneden.
Er zijn nog geen reacties.