Hoofdstuk 1

Ik was erg zenuwachtig. Ik wachtte al een poos. Mijn moeder was naar de stad gegaan, en nu was ik hier alleen. Nou ja, alleen, ik werd omringt door vele andere mensen. In deze zaal alleen meisjes van 16-17 jaar. Er waren nog heel veel andere zalen, met andere mensen erin. Deze zaal was ongetwijfeld 1 van de drukste, de meeste wilden natuurlijk een hoofdrol. Vandaag waren de audities van een nieuwe film. Ik had er altijd al van gedroomd om in een film te spelen. Ik hield van acteren. Dit was de eerste keer dat ik auditie deed voor een rol. Ik had alleen in musicals en toneelstukken gespeeld, van school en de toneelschool waar ik bijzat. Maar nu wou ik echt iets anders doen, iets groters. Toen ik in de krant zag staan dat je auditie kon doen voor een nieuwe film, had ik me meteen ingeschreven. ‘Kan Daisy Tomlinson komen? Daisy Tomlinson mag nu auditie doen,’ werd er geroepen. Ik stond zenuwachtig op, en liep naar voren, waar een kamertje was. Ik deed de deur open en liep naar binnen. Daar zat een vrouw. Ze begroette me en ik begroette haar terug. Ze stelde zich voor als Maura Horan. Ik zei, wat natuurlijk nogal overbodig was, ‘Ik ben Daisy Tomlinson.’ Ze stelde een aantal vragen, en ik beantwoorde ze telkens. ´Heb je al acteer ervaring?´ vroeg de ze. ´Ik zit op een toneelschool, en heb met een aantal toneelstukken de hoofdrol gespeeld, en op school ook,´ antwoorde ik. ´ Heb je ook al ervaring met camera’s?´ vroeg ze. ´De toneelstukken worden altijd gefilmd, en ik heb een keer een interview gedaan, met een “echte” filmcamera.’ Ze knikte goedkeurend. Toen kwamen een man binnen, met achter zich een jongen, van ongeveer mijn leeftijd. De man ging naast Maura zitten, en stelde zich voor als Geoff Payne. Maura stelde zich aan de jongen voor. Hij was zeker niet lelijk, eigenlijk heel knap zelf! Zijn krullen gingen vrolijk op en neer, terwijl hij liep. Hij had een mooie glimlach op zijn gezicht. Hij stelde zich voor als Harry. ‘Daisy,’ stelde ik ook mezelf voor. Hij deed blijkbaar auditie voor de andere hoofdrol, die gespeeld moest worden door een jongen. We moesten samen een stukje spelen uit het stukje script, die we hadden gekregen, toen we ons aangemeld hadden. De film ging over een meisje die op vakantie een jongen ontmoet. Ze worden verliefd op elkaar. Maar de vakantie ging snel voorbij, en ze gingen allebei weer ergens anders heen. En zo een beetje. Ik had het script 2 keer helemaal gelezen. Naja, het was niet het hele script, alleen de scene die we nu moesten gaan spelen, dat het meisje en de jongen elkaar ontmoeten. ‘Oke, Daisy, jij staat bij de bar op het strand, Harry, jij komt aanlopen, en begint tegen haar te praten. En actie,’ zegt de man. Ik doe net of ik bij een bar sta, ik zie uit een ooghoek, dat Harry naast me is komen staan. ‘Hey, ik ben Harry, en jij?’ ‘hoi, ik ben Daisy,’ Antwoord ik hem. Er waren nog geen namen voor de spelers bedacht, het zouden de namen worden van de gene die hun speelde. We keken elkaar even in de ogen. Hij had heel mooie ogen, groen-blauw. Ik pakte mijn “drinken” op, die ik had gekregen, en “dronk” ervan. ‘een cola graag,’ zei Harry, tegen de onzichtbare barman. Kom je vanavond ook naar het strandfeest toe?' vroeg hij. Ik knikte, 'Oke is goed,' zei ik, en glimlachte. Hij pakte zijn “glas” op, en zei, ‘Ik moet gaan. Maar ik zie je vanavond.’ Hij glimlachte naar me. ‘Oke, zie ik je vanavond,’ zei ik, en glimlachte terug. Hij liep naar een hoek van de kamer, en bleef met zijn gezicht naar de muur staan. Ik “betaalde” en liep ook weg. ‘En stop maar,’ zei de man. We draaiden ons om, naar Maura en Geoff. Harry kon heel goed acteren. Nu ik hem had zien spelen, betwijfelde ik, of ik wel goed genoeg was. ‘Jullie waren beiden heel goed,’ zei de vrouw, ‘We bellen nog of jullie de rol krijgen,’ ging ze verder. We knikten en liepen achter elkaar aan naar de deur die nu als uitgang diende. Toen de deur achter ons dicht ging, slaakte ik een zucht van opluchting. Ik hoorde dat Harry hetzelfde deed. Verbaast vroeg ik, ‘Was jij zenuwachtig? Waarom? Je bent super goed. Nu ik jou heb zien acteren, betwijfel ik, of ik wel goed genoeg ben.’ Hij glimlachte, ‘Dankje, maar ik was heel zenuwachtig. Ik ben blij dat ik met jou mocht spelen, en niet met de een of andere amateur,’ zei hij. Ik grinnikte, ‘Dat is een compliment, dankje,’ en toen moesten we allebei lachen. Hij pakte zijn mobiel, ‘Mag ik je nummer? Dan kunnen we bellen, of we door zijn,’ vroeg hij, en glimlachte weer. ‘Natuurlijk,’ zei ik met een glimlach, en pakte ook mijn mobiel, om zijn nummer in te zetten. We gaven elkaar ons nummer. ‘Nou, ik moet gaan,’ zei hij. Ik knikte, ‘Laat ik m’n moeder maar gaan bellen, dat ze me mag komen ophalen,’ zei ik met een glimlach, en hij lachte weer terug. ‘Spreek je nog wel,’ zei hij, en liep weg. Ik belde mijn moeder, en even later zat ik in de auto. Ik was benieuwd of we de rol kregen. Ik hoopte dat we allebei de rol kregen. Harry was heel aardig, ik kende hem nog maar net, maar ik wist het nu al. Het zou nog minstens een week duren voordat ze zouden bellen. Mijn moeder vroeg naar de auditie, en ik vertelde. Zo reden we samen naar huis.