Harry&Sophie-the new neighbour (OneWish2Love)

Lachend zat ik met mijn beste vriend in de tuin. Ik staarde naar het huis dat naast ons stond waar vandaag 2 jongens zouden intrekken. Ze kochten het ongeveer 4 weken geleden. Maar brengen hun spullen nu pas naar hier. “Ik snap niet dat je een huis koopt, en pas 4 weken later intrekt.” Zeg ik tegen mijn beste vriend. Hij kijkt op en kijkt naar de verhuismannen die alles naar binnen brengen. “Ja, maar als je hun nummerplaten hebt gezien snap je het wel.” “Hoezo?” vraag ik verbaasd. “Ze zijn van Groot-Brittannië dus tegen dat ze alles ginder goed en wel geregeld ben je al een tijdje verder.” Ik knik begrijpend. Wow, ik krijg gewoon Engelse buren. Ik krijg een stoot tegen mijn elleboog en kijk naar de 2 jonge gasten die nu in hun tuin staan. “Man, I don’t get why you wanted movers from great-Brittain.” Zucht een jongen met krullen. “They are cheaper, haz, relax everything is almost here.” Antwoord de ander jongen. Ze lopen iets meer naar het hek toe en gaan met hun rug tegen het hek zitten. Mijn moeder komt de tuin ingelopen en kijkt naar de 2 jongens. “Oh, zijn jullie de nieuwe buren?” de jongens kijken elkaar raar aan. “French? English?” de jongens knikken. “Good, are you the boys who bought the house?” “Yeah, that’s us. Nice to meet you, I’m Louis and this is Harry.” zegt Louis met een lach als hij de hand van mijn moeder schud. “Hej I’m … (Zelf invullen) … and this is my daughter Sophie and her best friend.” Zegt ze met een lach. “When did you guys arrive?” “Eeumh … about 30 minutes ago.” Zei Harry. terwijl hij een mooie lach op zijn gezicht tovert. Zijn mooie bos krullen gaan mooi op en neer, en met de wind. Het maakt hem nog mooier dan hij al is. “Ow, than I invite you wto for a dinner tonight.” Ik kijk mijn moeder met grote ogen aan. “Suer, thanks.” Lacht Louis. Plots hoor ik het geluid van brekend glas. Harry en Louis kijken elkaar met grote ogen aan als de verhuisman naar buiten komt met een verontschuldigende blik. “I think we broke your closet.” Zegt hij terwijl hij nog steeds verontschuldigend kijkt. “You think, I know it for sure.” Zegt Harry nogal boos waardoor ik grinnik. “Just put the rest inside we will do the rest ourself.” Zegt Louis met een zucht. “You wanted cheap movers, they break everything.” Louis kijkt Harry aan. “Sorry, couldn’t know this would happen. And by the way, Harry we didn’t had that much money left.” Hij knikt. “Oke, I will leave you guys know. Do I see you at 4 o’clock.” De jongens knikken en mijn moeder loopt naar binnen.
Om stipt 4 uur gaat de bel en ren ik naar de voordeur. Voor mijn neus staan Harry en Louis met allebei een grote lach op hun gezicht en 2 cadeautjes in hun handen. “Come in;” zeg ik vriendelijk terwijl ik mijn ogen van Harry probeer af te houden. Ze hangen hun jas aan de kapstok en ik neem ze mee naar de woonkamer waar de tafel al gedekt staat. Mijn moeder komt de kamer binnen gelopen en lacht naar ze. “You guys are really sweet together.” Zegt ze tegen Harry en Louis. Beide kijken ze haar geschrokken aan. “We aren’t a couple.” Zegt Louis met een lach. “everyone yhinks that, but we are just best friends.” “Sorry” zegt mijn moeder terwijl ze terug naar de keuken gaat.
De rust van de avond was echt gezellig en ik leerde de jongens goed kennen. Ik kwam erachter dat ze verhuisde omdat ze vonden dat hun ouders hun veel te veel controleerde. Ik sta nu de afwas te doen terwijl Harry aan het afdrogen is. Hij drong erop aan. Dus hier staan we dan. “Sophie?” ik kijk op en kijk Harry aan. “Did you know you are cute when you try not to stare.” Mijn mond valt open en Harry grinnikt. “Yeah, I saw you looking this afternoon, and now during dinner too.” Mijn kaken worden knalrood en snel kijk ik weer naar het afwaswater. Harry tilt mijn kin op waardoor ik hem weer aankijk. Even later voel ik zijn zachte lippen op de mijne. “I think, I’m better in hiding it.” zegt hij met een lach. “Hiding what?” zeg ik verbaast. “That I stared at you to.

sorry dat het zo lang duurde. echt sorry! ik had het nogal druk met een nieuw verhaal dat ik net gestart ben. dus sorry!
The story of the roses-Ziall