74. | 2. Say's Idea.

Ze wenkt Bill en komt dichterbij zitten. ’We doen de date voor Eline en Tom. Iedereen ziet toch dat ze elkaar leuk vinden! Gewoon eerst vragen wat ze allemaal wilden doen en dan met die mensen praten.’ Ik kijk Say blij aan. ’Goed idee! Is het toch niet voor niets geweest.’ Say knikt. We gaan snel weer normaal zitten als we Eline en Tom horen aankomen, met 2 schalen vol met hapjes. ’Ik neem de hapjes anders wel mee naar huis. Mijn buurvrouw is morgen jarig.. Geef ik het aan haar.’ Ik kijk Eline lief aan. ’Dankje..’ Eline en Tom geven de schalen aan mij. Ik zet ze even op tafel want anders zit het zo vervelend. ’Wat hadden jullie eigenlijk allemaal geregeld?’ Tom en Eline kijken elkaar aan en beginnen dan door elkaar heen te praten. ’Whoo! 1 tegelijk graag!’ ’We hadden bedacht dat we jullie met een ander nummer een sms’je stuurde om te vertellen dat jullie om half 6 klaar moesten staan in jullie mooiste kleren.’ Begint Eline. ’Dan werden jullie op gehaald door een mooie auto, met een chauffeur, en werden jullie naar een restaurant gebracht.’ ’Daar hadden we het dakterras afgehuurd, zodat jullie allen konden zijn. Daar kregen jullie eten en zo.’ ’Dan kwam de chauffeur jullie weer ophalen en reedt jullie naar het park, dat we ook hebben afgehuurd.’ ’Dat hadden we dan heel mooi versiert met lampjes en rozenblaadjes. De lampjes hangen trouwens al in de bomen.’ ’Daar was dan muziek en lekkere hapjes en dan om 9 uur werden jullie weer opgehaald door de chauffeur.’ ’Dan werden jullie naar een hotel gebracht, we hebben daar een hele mooi kamer gehuurd, ook versierd met allemaal mooie rozenblaadjes.’ ’Daar lagen dan ook jullie spullen en bleven jullie een nacht slapen.’ Sluit Tom het verhaal. Bill, Say en ik kijken hun met open mond aan. ’He hebben jullie dat allemaal betaald en geregeld?’ Say is de eerste die weer wat kan zeggen. Eline haalt haar schouders op. ’Ik heb wel wat voor mijn broertjesgeluk over hoor. En ook wel voor Elle natuurlijk.’ ’Dat is zo romantisch.’ zucht ik. ’Achja, het gaat nu niet meer door.’ Eline staat op en loopt naar de telefoon. ’Wat ga je doen?’ Bill kijkt ons met grote ogen aan en dan weer naar Eline.’Af bellen, hoezo?’ ’Wij regelen dat wel. Gaan jullie maar bijkomen van dit.’ Bill staat op en loopt naar Eline, hij neem de telefoon uit haar hand en legt die weer terug. Eline gaat weer zitten. Bill wenkt ons en met z’n 3e lopen we naar buiten. ’Ik he het papiertje van Eline ook gepakt. Laten we eerst naar het gemeentehuis.’ Say en ik knikken. We stappen in Bill zijn auto, richting het gemeentehuis.

[Eline pov]

’Nou lekker is dat.. Elle is haar hapjes vergeten!’