Hoofdstuk #8

Als ik in de school loop loop ik naar het loket toe waar een bordje boven hangt met de tekst: Conciërge. Er zit een meneer achter de balie en hij kijkt me vragend aan. 'Ow, ehmm. Meneer ik ben Lincy Smit, ik ben nieuw hier op school. Ik zit in V4C maar heb nog geen kluisje, kunt u mij misschien vertellen welk kluisje van mij is en een kluissleutel geven?' De man knikt, 'Ja ik zou even kijken in de computer. Lincy Smit, je hebt kluisnummer 118 en hier is je sleutel' Hij geeft me een sleutel met een stickertje erop waar mijn kluisnummer opstaat. 'Bedankt meneer' 'Geen dank' Ik loop een gang in en kijk naar de nummers die op de kluisjes staan. Dan bots ik tegen iemand aan, 'Ow sorry, ik was...' 'Hey ik ken jou, jij bent Lincy? Ik wilde je nog sms'en' zegt de jongen. Het is Tom. 'Hey, ja dat ben ik. Jij bent Tom die jongen die ik tegenkwam bij de Bioscoop. Zit je hier ook op school?' vraag ik. Hij knikt 'Maar ik heb jou hier nog nooit gezien..' 'Ik ben nieuw, dit is mijn eerste jaar. Ik woon sinds deze vakantie in Hilversum. Ik kom uit Drenthe. Zou je me misschien kunnen helpen, ik kan mijn kluisje niet vinden..' 'Ja, natuurlijk. Welk nummer heb je?' '118' 'Oke, loop maar mee,' Onderweg vertelt hij mij dat hij in VWO5 zit en we praten over onze hobby's. Dan wijst hij mij mijn kluisje aan. 'Bedankt!' Dan gaat de bel. 'Ik ga naar de gymzaal, ik heb gym. Dus zie ik je in de pauze? Ik kom wel naar je kluisje' Ik lach 'Tot in de pauze' 'Tot in de pauze' zeg ik en stop snel mijn jas en de boeken die ik de komende uren niet nodig heb in mijn kluis. En ik loop snel naar het lokaal waar ik Frans heb. De rest van mijn klas is er al. Ik loop naar binnen en ga ergens aan een tafeltje zitten, alleen. Dat wordt nog een hel, vrienden maken. Gelukkig heb ik vandaag ook mentor uur dus kan ik kennis maken met mijn mentor klas.
Na Frans, Geschiedenis en Maatschappij Wetenschappen heb ik eindelijk pauze. Ik loop naar mijn kluisje en leg mijn boeken erin, pak mijn Nederlands en Engels boeken. Die lessen heb ik trouwens ook met mijn mentor klas. Dan komt Tom aanlopen, hij gaat achter me staan en prikt in mijn zij, ik lach en we lopen samen naar de aula. Het is heel druk dus gaan we samen buiten zitten, als de bel gaat lopen we samen de school in en gaan we allebei naar onze les toe. Ik loop het lokaal waar ik Nederlands heb binnen. Mijn mentor klas bestaat uit een paar mensen waar ik al bij in de klas heb gezeten in de lessen voor de pauze. Ik ga weer alleen zitten maar dan komt er een meisje binnen lopen, ze komt naast mijn tafeltje staan, 'Zit daar al iemand?' Ik schud mijn hoofd. Ze legt haar tas op het tafeltje naast me en gaat zitten. 'Ik ben Iris, wie ben jij?' 'Ik ben Lincy' 'Ik ben nieuw hier op school,' zegt Iris,'dus ik ken nog niemand,' 'Ik ben ook nieuw hier, woon pas net in Hilversum. Dus ik heb ook nog geen vrienden hier op school. Ja, één vriend maar die zit een klas hoger,' Na lang een beetje met elkaar gepraat te hebben blijken Iris en ik allebei van dezelfde muziek te houden. Allebei zijn we Directioner en Belieber wat leuk is. Eindelijk heb ik ook een vriendin hier, Merel blijft een goede vriendin van mij maar ik zie haar niet heel veel omdat zij in Drenthe woont. Dus het is ook fijn om een vriendin hier te hebben met wie ik mijn geheimen kan delen en met wie ik lol kan maken. Anders word ik 'one of the guys' haha.
Na Nederlands en Engels hebben we weer pauze, lunchpauze om precies te zijn. Ik loop weer naar mijn kluisje. Ik hoef geen boeken mee voor dat laatste uur dat scheelt. Ik loop naar de wc om even mijn haar en make up te bekijken en bij te werken. Dan loop ik de wc weer uit en loop naar buiten. Tom zit op hetzelfde plekje als de vorige pauze. We lunchen samen, luister muziek. Tom speelt wat nummer op z'n gitaar en dan gaan we weer naar binnen voor onze les. Nadat mijn mentrix mij en Iris naar voren had geroepen omdat wij ons moesten voorstellen aan de rest van de klas omdat we nieuw zijn op school deden we zo'n rondje door de klas dat je wat verteld over jezelf, snap je. Toen dat klaar was was ging de bel al en iedereen stond op en we liepen het lokaal uit nadat ik mijn boeken en jas uit mijn kluisje had gepakt liep ik de school uit naar mijn fiets . Ik liep met mijn fiets over het plein en zag Hinne al staan. Ik liep naar hem toe zette mijn fiets neer en we zoende. We fietsen samen het plein af en gingen samen naar een parkje met een vijver. We hebben een geweldige tijd. Ik pak mijn mobiel uit mijn tas en zie dat het al half 6 is en ik naar huis moet voor het avondeten. We lopen samen het parkje uit, onze fietsen staan in een fietsenstalling net buiten het park. Als we bij onze fietsen zijn zit er een briefje op Hinne zijn zadel geplakt. We lezen het samen: Wees maar niet zo blij, het kan zo over zijn.
Weer een dreigement. Ik vertel Hinne over het briefje dat op mijn raam is geplakt vannacht. 'Alsjeblieft Lincy, wees heel voorzichtig. Ik wil je niet kwijt,' zegt Hinne en ik knuffel hem. Dan zoent hij mij. 'Ik wil jou ook niet kwijt,' Dan fietsen we alllebei naar huis.

POV: Hinne.

Ik fiets snel naar huis, ik heb het briefje in mijn zak gestopt. Als deze gek maar niet denkt dat ze Lincy van me af kunnen nemen. Ik zal voor haar vechten. Als ik door het centrum rij zie ik Jochem bij de patat zaak staan. Ik fiets naar hem toe. 'Hey broertje, ik eet vanavond bij jou en Mama. Ik moest patat halen,' 'Oke, lekker. Moet je nog ergens heen of fiets je mee naar huis?' 'Ik fiets mee,' Jochem pakt zijn fiets en we fietsen samen richting huis. 'Waar kom jij vandaan dan, jij had toch nog geen stage vandaag?' 'Nee, die begint woensdag, ik heb Lincy opgehaald na school en toen zijn we samen naar het parkje geweest,' 'Ow okee, nice. Maar ehh, misschien een slechte onderwerpswisseling maar heb je nog van die bedreigingen gehad?' vraagt Jochem en kijkt me serieus aan. Ik knik 'Net nog, er was een briefje op mijn zadel geplakt,' ik haal het uit mijn zak en geef het aan Jochem. 'Hinne, ik vertrouw dit voor geen meter. Je hebt niemand gezien. Want deze gek moet gepakt worden,' 'Nee, en Lincy wordt ook bedreigt,' 'Wat? Hoezo?' 'Ze heeft vannacht iets gehoord op het dak van hun huis en vannochtend zat er een brief op haar raam geplakt met een dreigement erin iets van dat zij mij niet kan beschermen en ik haar ook niet,' 'Éen ding is zeker, we moeten Lincy beschermen,' zegt Jochem en kijkt mij aan. 'Inderdaad, als haar iets overkomt..' We reiden de oprit op en zetten onze fietsen achter het huis neer. 'Geen woord tegen Mama, zij heeft het al zo zwaar. Dit kan ze er niet bij hebben. We moeten dit zelf oplossen,' zegt Jochem en ik knik. We lopen samen naar binnen en dekken de tafel.

Na het eten en de afwas ga ik naar boven ik doe nog wat voorbereiding voor mijn stage en speel wat op mijn bassgitaar dan ga ik naar beneden en kijk een film samen met Jochem.

Net alsof alles normaal is, maar dat is er niet. Er is heel veel mis.