De volgende dag gingen we aan het werk. Maar eerst moesten al mijn spieren wat losgemaakt zijn.
Nadat gedaan te hebben komen we tot de orde van de dag. Het dansen. Eerst krijg ik wat uitleg van Ben, we beginnen eerst met de basis passen, Lieze,
dit zal wel voldoende zijn voor de dansles vandaag.

Hij toont dit voor en nu moet ik eraan geloven. 1,2,3,4,5 stap opzij, naar links, draaien en sluiten. Ik voel me wat onzeker. Zal dit wel lukken vraag ik in mijn hoofd af. En we beginnen opnieuw 1.2,3,4,5 stap opzij, naar links, draaien en sluiten. Na een paar keer voel ik mijn benen niet meer. Oké, dat is genoeg voor vandaag. Wat ben ik bij dat de les voorbij is. Het was dan ook zeer vermoeiend.

En zo waren we nu 2 maanden verder. Het klikte goed tussen Lieze en Tim. Ze waren in die 2 maanden goede vrienden geworden. Toen ze op een dag aan het oefenen waren vroeg Tim. Lieze, heb je geen zin om met me mee te gaan naar een verjaardagsfuif. Het is van een vriend en ik wil er niet alleen naar toe.
Oke, ik zal meegaan, is het goed? Wanneer en waar spreken we af?
Ik weet het niet zei Tim.
Lieze had een idee, waarom kom jij me niet thuis halen rond 7u30 zaterdag of heb je liever dat ik naar jou kom?
Nee, is goed, dan kom ik je zaterdag om 7u30 halen bij je thuis.

Wanneer Lieze in haar bed lag, moest ze denken aan Tim die haar vroeg om mee te gaan naar die fuif. Zou hij me ook graag hebben? Het waren allerlei vragen die in haar hoofd spookte en ze viel heel laat in de nacht in slaap.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen