Een onmogelijke keus

Linda p.o.v

Ik liep naar mijn kamer, kleedde me om, poetste m'n tanden en ging op bed zitten. Ergens was ik wel blij dat we naar de Cullens gingen. Maar ik wilde niks van Edward. Hij leek me wel awesome, maar meer als een grote broer... Ik ging onder m'n dekens liggen en dacht na over Emmett. Dat ik tegen hem aan wilde kruipen op de filmnight, en niet tegen Edward, of wie dan ook. Mijn gedachten bleven bij Emmett, en stokten bij de blik in zijn ogen toen ik net wakker werd uit mijn bewusteloosheid. Vol bezorgdheid en geruststelling. Ik dacht iets te horen en ging rechtop zitten. Het was vast de wind. Niks bijzonders. Ik keek naar het raam en het leek alsof ik twee ogen zag. Het was maar een glimp. Binnen een seconde waren ze weer weg. Maar... kon ik die ogen niet? Ik kon me nu al niet meer herinneren hoe ze eruit zagen. Een beetje beangstigd pakte ik m'n pepperspray in m'n hand en ging weer liggen. Al snel sliep ik, en droomde over Emmett. Toen ik weer wakker werd, leek het alsof ik zijn aanraking nog kon voelen op mijn wang. Daar waar hij me in m'n droom heeft gestreeld. Ik stapte onder de douche en werd een beetje wakker. Beneden trof ik Desiree al aan, in nette kleren. 'Waar ga jij naartoe?' Ze schrok toen ze me hoorde. Waarschijnlijk had ze me niet horen aankomen. 'Ik heb een sollicitatie gesprek bij de plaatselijke boekenwinkel. Ze zoeken een caissière. Jij zou ook een baantje moeten zoeken! Ze zoeken nog iemand bij het café...' Daar dacht ik even over na. Dat zou niet al te slecht zijn. We wilden namelijk op ons zelf gaan wonen. Het leek nu al alsof we alleen woonden, maar we konden nog niet alles doen en laten wat we wilden. Na het ontbijt liep ik richting het centrum tot aan het café. Ik stapte binnen en vroeg naar de manager. 'Hey, Ik ben Linda van Meurs. Ik hoorde dat jullie nog iemand zochten om te serveren?' Na een ellendig saai gesprek was ik aangenomen. Toen ik terug liep naar huis kwam ik Dees onderweg tegen. Ze vertelde me dat ook zij de baan had gekregen. De rest van de dag keken we wat films. We besloten met pap mee te gaan naar zijn vriend Billy, omdat we allebei geen zin hadden in weer pizza. Billy zat al een aantal jaar in een rolstoel door een ongeluk dat hij had gehad. Toen we aankwamen bij Billy zagen we een bekende lopen. We stapten uit en Dees rende zowat naar hem toe. 'JAKE! Tuurlijk, Billy Black... Jacob Black... is hij je vader?' Ze sprong in zijn armen en knuffelde hem. Hij tilde haar op en draaide haar rond. Daarna kwam hij naar mij toe lopen en gaf me een stevige knuffel. Er was iets aan deze kerel wat me niet aanstond, maar toen hij glimlachte moest ik gewoon terug lachen. We liepen naar binnen. We aten vis. Die heerlijk was! Billy zei dat hij de vissen zelf gevangen had, en dat Jake had gekookt. Meestal houd ik niet van vis. Maar dit zou ik wel vaker willen eten. 'Dus dames,' zei mijn vader. 'Gaan jullie volgend weekend nog iets doen? Ergens naartoe ofzo?' Dees en ik keken elkaar aan, en knikten. 'Ja.' zei ik. 'We gaan volgende week zaterdag naar de Cullens. Film kijken.' Billy verslikte zich in zijn eten en begon te hoesten. Jacob liet zijn vork uit z'n hand vallen. Hij werd heel boos. Wat zeg ik, furieus! 'Jullie gaan WAT doen met WIE?' Zijn ogen spuwden vuur. 'Film kijken met de Cullens... hoezo?' Hij keek me aan alsof ik het domste mens was dat hij kon. 'Waarom niet? We mogen toch zeker zelf wel weten wat we gaan doen en met wie? Daar heb jij helemaal niks over te zeggen!' Hij liet een verontwaardigd geluidje ontsnappen en stond op. Zijn vader legde z'n hand nog op z'n arm, maar Jacob schudde deze van zich af en beende naar buiten. Dude rende achter hem aan, en ik volgde op een afstandje. Zou er iets gebeuren, kon ik nog ingrijpen. Dees probeerde bij Jake te komen, maar hij was te snel. Ze rende en strekte haar hand naar hem uit. 'Wacht! Jake stop, blijf nou staan! Jacob!' Hij beende verder. Dees stond plotseling stil en begon te schreeuwen. 'JACOB ALSJEBLIEFT!' Hij aarzelde even maar bleef toch stil staan. Hij draaide zich om en liep langzaam naar Dees, die uitgeput aan het hijgen was. 'WAT!? Jullie gaan naar die... die... UWAH!' Hij sloeg een kreet van woede uit. 'En dan verwacht je, dat ik totaal kalm blijf? Je hebt geen idee van wie ze zijn, of wat ze met je zouden kunnen doen! Zijn jullie dan helemaal geschift?' Hij zwaaide wild met zijn armen, waardoor Dees in elkaar dook. 'Jacob... Ik heb ook geen idee wat jij met me zou kunnen doen. Alsjeblieft, je maakt me bang...' Zijn blik verzachte een beetje, en je zag dat hij schrok van deze woorden. 'Ik wilde je niet bang maken... Sorry.' Hij strekte z'n hand uit om op Dees' schouder te leggen, maar halverwege trok hij deze weer terug. 'Wat is er allemaal aan de hand!? Als wij toch naar de Cullens willen?' Jacob keek naar de grond. 'Je... je mag gewoon niet naar ze toe! Het is... gevaarlijk.' 'Hoezo zijn ze gevaarlijk? Ze doen geen vlieg kwaad.' Jacob lachte. 'Het is zij of ik Dees. Ik wil dat je kiest...' Toen Dees niks zei begon hij een beetje te trillen. 'KIES!' Riep hij. Desiree gaf hem een bitch-clap in zijn gezicht en zakte op d'r knieën. Ik rende naar d'r toe. Woedend op die klootzak van een Jacob Black...