Let the walls break down (atl) 6

"Er komen deze namiddag mensen naar het weeshuis. Ze willen een kind adopteren, meer bepaald een baby." Mijn mond valt open. "Dat kan je niet menen. Ze is super gehecht aan Jack en ik wil nog zoveel dagen doorbrengen met haar. Je kan hen haar niet zomaar laten meenemen. Peyton, alsjeblieft, zeg hen dat ze Ivy niet kunnen meenemen" smeek ik. "Sorry Ashley, maar dat gaat niet. Ik kan hen niet wegsturen. Niet omwille van jou en Jack" antwoordt ze. "Dan laat ik hen de keuze, het is of Ivy en ik of niemand." zeg ik vastberaden. "Ashley, dat gaat niet. Die mensen willen een baby adopteren, enkel een baby. Denk eens aan Ivy, ze zal een geweldig leven leiden." Na een gesprek van een kwartier geef ik dan maar toe. Ik kan er helemaal niets aan veranderen, hoe graag ik het ook wil. Hoe moet ik dit in godsnaam aan Jack bijbrengen?

Als Peyton weg is en ik naar Ivy ga zie ik Jack bij haar zitten. "Ik ging je net wakker maken." Ik zet me naast hem bij Ivy. "Ik was afscheid aan het nemen." Hij laat zijn hoofd hangen. "Ik wou dat het niet zo was" antwoord ik erop. "Ze kunnen haar toch niet meteen meenemen, ze is nog zo gehecht aan ons. Ze mogen dat toch niet zomaar doen. Zeg me alsjeblieft dat we nog een hele vakantie met haar kunnen doorbrengen." Ik schud mijn hoofd zachtjes. "Het spijt me Jack maar zolang hebben we niet meer." Hij neemt Ivy in zijn armen en geeft haar een knuffel. "Kom je met haar naar ons mini-optreden?" Hij kijkt me smekend aan. "Ik weet het niet Jack." Twijfelend kijk ik hem aan. "Het is akoestisch dus het is niet schadelijk voor haar oortjes. Als je niet van onze muziek houdt, kom dan gewoon voor mij." smeekt hij. "Ik weet het niet hoor." Ik hou van hun muziek, dat is het probleem niet maar ik voel me niet op mijn gemak tussen al die andere weeskinderen. Ze bekijken me alsof ik een moord gepleegd heb, het voelt gewoon niet goed tussen hen. "Alsjeblieft?" blijft hij smeken. Om het volledig af te maken zet hij nog eens puppy-ogen op. Zuchtend geef ik dan maar toe. "Dankjewel" hij geeft me een kus en loopt mijn kamer uit. Verbaasd kijk ik naar de deur waar hij net door verdween. Is hij dan echt zo blij dat ik er zal zijn?

Ivy en ik zitten helemaal alleen in een hoekje terwijl de rest allemaal bij elkaar staat en luistert naar de muziek van All Time Low. Iedereen zit gezellig mee te zingen. Ik zing heel zachtjes mee. Jack kijkt af en toe eens naar Ivy en mij en er verschijnt steeds een lachje op zijn gezicht. Tijdens een van hun laatste liedjes komt Peyton binnen. Meteen komt ze mijn richting uit en meldt me dat de mensen er zijn die Ivy willen adopteren. even nadat Peyton de zaal weer verlaat is het liedje gedaan. Jack zet zijn gitaar op kant en komt meteen bij mij. Iedereen draait zich verbaasd naar ons om. "Vandaag moeten we afscheid nemen van Ivy. Ze zal nieuwe ouders krijgen. Ik stel voor dat we even verder gaan zonder Jack zodat hij en Ashley rustig kunnen afscheid nemen." stelt Alex voor. Iedereen draait zich bijna meteen weer om naar Alex en het optreden gaat gewoon verder zonder Jack.

Rond 4 uur is Ivy weg met haar nieuwe ouders. Ze is nog maar net weg en ik mis haar al. Ik vraag me af hoe Jack zich voelt. Hij had een veel hechtere band met haar dan ik. Ik loop door naar mijn kamer en laat me op mijn bed vallen. Haar bedje staat nog steeds in mijn kamer. Ik loop er naartoe en zie dat er nog een knuffel een beetje verstopt zit onder haar deken. Het was één van de knuffels die ze van Jack gekregen had.