Jacob Black

Linda p.o.v

Na het laatste uur besloten Dees en ik naar het strand te gaan in het reservaat. Het was eindelijk droog, en de temperatuur viel ook wel mee. Mike bood aan mee te gaan, zodat we er met zijn auto heen konden. Eric en Angela wilden ook wel mee. We gingen dus met z'n vijven naar het strand. Daar aangekomen haalde Mike z'n surfplank uit z'n wagen en rende het water in. Met kleren en al, de sukkel. Eric bleef een beetje rond Dees hangen, tot grote spijt van Angela. Ik zei tegen haar dat ze gewoon moest vragen of hij een stukje met d'r wilde wandelen en dit deed ze. Ze was super blij toen hij ja zei... Dees en ik deden onze schoenen en sokken uit en gingen door het water lopen. Het water voelde lekker aan, en we kletsten over van alles. Dees vertelde me dat Edward iets tegen d'r zei precies toen ze daar aan dacht. We liepen zo ver door, dat toen ik achterom keek, ik Mike al niet meer kon zien. Niet dat ik dat erg vond... Hij is me iets TE behulpzaam. Op een gegeven moment hoorden we muziek en lachen. We stonden stil en zagen iemand naar ons toe komen lopen vanuit de groep jongens. Hij zag er uit alsof hij eventjes alleen wilde zijn. Hij had korte zwarte haren, een ontbloot gespierd lichaam, en bruine ogen. Hij deed me heel erg denken aan een indiaan. 'Volgens mij is dat een Quiliette, of niet?' vroeg Dees me. Ik knikte. Hij bleef vlak voor ons stilstaan en nam ons in zich op. 'Hey, ik ben Jacob Black. Maar noem me maar Jake.' We schudden zijn hand. Hij lachte een aanstekelijke glimlach, waardoor je gewoon meteen terug moest lachen. We liepen terug richting de rest, terwijl Jacob met ons mee liep. Hij vertelde ons over de Quiliettes en over zijn school. Toen we bijna terug waren stond hij stil. 'Dude, Lin, willen jullie volgende week afspreken om koffie te drinken in het café? Ik vond het wel heel gezellig.' Ik wilde er eigenlijk even over nadenken, maar Dees riep gelijk: 'Ja is goed! Lijkt me leuk!' Ze leek het wel te kunnen vinden met deze jongen. Hij lachte z'n glimlach weer, en we lachten allebei terug. Ik schudde zijn hand en draaide me om, verwachtend dat Dees hetzelfde zou doen. Maar zij pakte hem vast en gaf hem een knuffel. Hij sloeg z'n armen strak om d'r heen en tilde d'r op. Er kwam een gilletje uit Dees' mond en ze moesten lachen. Hij keek haar vol vreugde aan en liet haar los. 'Wat kan jij toch een klein kind zijn zeg. Zo gillen.' Dees' mond viel open in een ''O.'' 'En jij dan? Jij tilt mij opeens op.' Ze grinnikten, zwaaiden nog even en liepen elk een kant op. Terug bij de minibus kwam Eric meteen op ons af met een norse blik op z'n gezicht. 'Wie was dat? Wat moet ie van je?' vroeg hij aan Dees. Ze trok een raar gezicht. 'Dat was Jake, en hij moet niks. En trouwens, ik hoef geen verantwoording af te leggen tegenover jou!' Eric beende boos weg. Jezus, wat kunnen die mannen hier jaloers zijn om de kleinste dingen.
Toen we thuis kwamen lag er een briefje op de tafel, met wat geld ernaast. "Hey meiden. Ik ben vandaag eten bij Billy Black, dus hier is wat geld om een pizza te bestellen. Ik weet niet hoe laat ik terug ben, dus wacht maar niet op me. Kus!" We bestelden een pizza en gingen een film kijken op tv. Underworld was op tv, een van onze favoriete films. Toen de film afgelopen was liepen we naar boven en gingen bij Dees op het bed zitten. We kletsten even na over deze eerste dag, die wel een eeuwigheid leek te duren. Vervolgens praatten we over de Cullens. Er was iets aan ze... Iets vreemds. Ik kon er niet bepaald mijn vinger op leggen wat het nou was, maar ze waren zo anders... Ik wist wel, dat ik er alles aan ging doen om dichter bij Emmett te komen. Hij interesseerde me. Z'n looks, z'n stem. Hoe lief hij was dat ie bij me bleef zitten... Ik ging naar mijn kamer en dacht nog na over Emmett. En terwijl ik zijn gezicht voor me zag, viel ik in slaap.