15

Ik werd wakker naast Harry en zag dat hij ook al wakker was. 'Goedemorgen.' fluisterde ik en ging overeind zitten. 'Goedemorgen.' zei hij terug. 'Ik heb honger.' zei ik en stond op. In de keuken zat Niall aan tafel met een stapel boterhammen voor zich. 'Hoi.' zeiden we tegelijk. Ik trok een kastje open en meteen zag ik een pot pasta staan. 'Bingo.' mompelde ik en pakte de pot om er vervolgens een lepel in te stoppen. Harry kwam ook de keuken inlopen en grinnikte toen hij de pot zag. Niall draaide zich om en keek met grote ogen naar de pot. 'Dat. Is. Mijn. Pasta.' zei hij en rende op me af. Ik gaf een gil en rende weg. Toen we de slaapkamer inrenden, gaf Sofie een keiharde gil. 'Jayden, Niall! Waarom laten jullie me zo schrikken?' 'Je schrikt gewoon te snel!' riep ik terug en sprong op het bed. 'Geef mijn pasta terug!' riep Niall en sprong ook op het bed. Ik slaakte een kleine gil en rende naar de keuken toe. Harry stond om het hoekje, pakte de pastapot af en tilde me over zijn schouder heen. 'Hé!' riep ik en trommelde met mijn handen op zijn rug. Toen ik mijn mobiel af hoorde gaan, keek ik op. 'Dat is mijn mobiel. Wil je me neerzetten?' vroeg ik poeslief aan Harry en twee seconden later stond ik op de grond. Snel rende ik erheen een nam op. 'Met Jayden.' 'Wij zijn jou en je zusje nog wat verschuldigd.' zei een stem die ik maar al te goed herkende. Het was de moordenaar van mijn ouders. De tranen prikten in mijn ogen. 'Wat wil je van ons?' vroeg ik met een trillende stem en voelde een traan over mijn wang lopen. 'Dat weet je heel goed.' en weg was hij. Ik liet mijn mobiel uit mijn hand glijden en voelde de armen van Harry om me heen.