Larry - the boy with the braces (deel 2)

De volgende ochtend word ik wakker in een groot bed. Verbaasd kijk ik om me heen. Ik zie Louis naast me nog slapen. ik lach als ik me herinner wat er gisteren gebeurd is. “Hejj schoonheid.” Hoor ik een prachtige stem naast me zeggen. Ik kijk op en kijk in de ogen van Louis. “hejj, you to.” Zeg ik met een lach. “Gaan we samen ontbijten?” vraagt Louis terwijl hij me hoopvol aankijkt. Ik knik “Ik zou niks liever hebben.” Ik sta op en zoek eerst mij kleren en trek ze aan. Ondertussen is ook Louis weer aangekleed en staat hij bij de deur te wachten. Samen gaan we naar beneden en Louis probeert een ei te bakken. Maar hellaas ziet een zwart ei er niet zo smakelijk uit. “Zal ik het bakken?” zeg ik als ik mijn handen rond zijn middel sla, en een kusje in zijn nek druk. “Ja doe maar.” Zegt hij als hij zich omdraait en zijn lippen snel op de mijne drukt.

7 jaar later

We zijn nu 7 jaar later en ik en Louis wonen samen. Ik stopte met mij baantje in de bar zodat ik me volledig op mijn nieuwe leven kan storten. We adopteerde een zoontje, die we Kevin noemde. Louis wou dat namelijk heel graag. Ik ben vandaag vroeger gestopt met werken, omdat Kevin vandaag 5 jaar wordt en ik een verjaardag cadeau ga kopen. Maar wat koop je voor zijn kleintje. Na een hele tijd rond te hebben gekeken, neem ik een knuffel uit het rek en betaal. Nu Kevin van school halen. “Papa!” hoor ik iemand roepen. Ik lach en til Kevin op naar de auto. “Gelukkige verjaardag.” Lach ik als ik hem in de stoel zet. Kevin lacht. “Wat gaan we doen?” vraagt hij nieuwsgierig. Ik lach en zwijg. Als ik thuis aankom zie ik dat Louis ook al thuis staat. Kevin stapt uit de auto en trekt me mee naar de deur. “Hej, Kevin doe je oogjes is dicht.” Kevin doet wat ik vraag. Ik til hem op en til hem de woonkamer in die ondertussen mooi versiert is. “Doe ze maar open.” Zegt Louis zachtjes. “Wow” lacht Kevin als hij op de ballonen afrent. Ik lach en geef Louis een kus op zijn mond. “Ieuw, niet doen.” Zeg Kevin een beetje dramatisch. Ik kijk Louis aan en lach. “’Wat mag ik niet doen? Dit.” Zeg ik terwijl ik Louis nog een kus geef. Kevin draait zich boos om. Louis en ik kijken elkaar aan en even later drukken we onze lippen langs beide kanten op de kaken van Kevin, die nu heel hard lacht. Wat heb in toch een perfect leven.

dit is deel 2 voor ambermalik. hoop dat je het verhaal een beetje leuk vindt.