Negentien

Ik ben hier.
Maar ik kan je niet zien.
Jawel. Je ziet me altijd.
Waar dan? Ik begrijp het niet.
Je kijkt al naar me.
De spiegel?
Nee, jijzelf. Kijk naar jezelf! Naar hoe je er van buiten uitziet.
Ja, en dan? Wat moet ik daar mee?
Zie je niet dat jij er van buiten net zo uit ziet zoals iedereen?
...
Niemand weet wat jij met je meedraagt en dat hoeft ook niemand te weten. Dat zit binnen, maar dit is buiten.
Dat begrijp ik ook wel. Wat moet ik hiermee?
Knoop dat goed in je oren. Als jij thuis je deuren open zet, ziet iedereen wat voor dure spullen jij bewaart en waarvan je niet wilt dat het gestolen wordt.