Chapter 2: jurkjes || kroonprinses

Marie-Louize Adelaide Evangeline van Koningsbloede
Die ochtend werd ze weer wakker zoals alle andere ochtenden. ''Goede morgen kroonprinses Marie-Louize Adelaide Evangeline van Koningsbloede.'' En die ochtend verliep zoals alle anderen. Ze koos een roze jurk met veel rusjes, roze muiltjes en liet haar haar invlechten. In het kapsel werden ook kraaltjes en linten verwerkt, ook roze. Ze werd naar haar lessen begeleid, ging borduren in haar vrijetijd, at alleen, en ging toen kadeaus sorteren. Deze avond was ze eerder klaar en had ze niks te doen. Ze plofte op haar bed en bekeek de uitnodeging voor het bal die ze een week geleden gekregen had. Het was een gemasterd bal, wat het extra spannend maakte. Plotseling kreeg ze een idee, dat ging ze doen, ze ging haar kleding uitzoeken voor het bal.

Ze liep met kleine snelle pasjes naar de kleding kamer, ze deed de deur open en zag meisjes die de kamer aan het ordenen en schoonmaken waren, die schrokken zich rot. ''Uwe hoogheid...'' Stamelde de een. ''Het is al goed, het is al goed. Ik wil aleen maar de kleding voor het bal van morgen uitzoeken.''
''Maar dan komt u later in bed en dan...'' Louize had zin om heel gemeen te zijn en ze zeggen, spreek jij mij tegen?, op een dreigende toon. Maar in plaats daarvan zij ze, ''Het is al goed, jullie kunnen vrij nemen, roep mijn kamermeisjes.'' Zij ze aardig. De meisjes verdwenen tussen de jurken en nog geen seconde later kwamen de kamer meisjes er weer uit, alsof ze daar de hele dag al klaar staan.
''Ik wil graag modebewuste kleding voor het gemaskerde bal.'' Zij ze terwijl ze probeerde er zelfverzekerd en gezachsvol uit te zien.

Na een paar uur waren ze klaar. Voor het entree zou ze een enorme diep blauwe jurk dragen, voor het dansen een licht gele met iets minder wijde rokken, en voor de finale een roze die was het grootst van alle maal. De blauwe had een koepel er onder voor de vorm en had veel fluwele lindjes en strikjes. De gele was van zijde, had onderrokken en had iets minder wijde rokken om het dansen gemakkelijker te maken, de gele had veel rusjes. De rode had de wijdste rokken van allemaal en had ook onderrokken. Deze was versierd met strikjes, rusjes maar ook veel borduursel die ingewikkelde patronen vormden. De muiltjes met kleurtjes gingen er vanzelf bij. Haar haar was bij de eerste jurk helemaal opgestoken, bij de twede jurk was de helft opgestoken en de andere helft viel in een pijpekrullen regen naar benenden. De sierraden waren ook bij elke jurk anders. En het masker was bij de eerste jurk een groot ding met veren aan een stokje, het tweede was een iets kleinere met kraaltjes aan een lintje dat ik om mijn hoofd kon binden, de derde was versiert met de zelfde ingewikkelde patronen als mijn jurk en zat ook aan een lindje.

Tevreden liet ze zich in bed stoppen. En ze fiel snel in slaap. Die nacht droomde ze van gas, allerlij kleurtjes gas. Gele, groene, blauwe en rode. Die kleurtjes gas vervormden in dansende mensen. Zoals op het bal. In de verte hoorde ze een muziekje. De mensen op het bal zagen er zo mooi en vredig uit. Louize wilde er heen en uit het gas vormde er een lange gespierde man met een masker met een snavel. Louize pakte zijn hand en op de muziek bewogen ze zich naar de dansvloer. Toen ze op de dansvloer dansden werd ze slaperig. Al dat gas, te veel en ze gleed uit de armen van de man en viel op de grond. Ze zag alles wazig en de mensen waren gestopt met dansen. De man met het zwarte pak boog zich over haar heen. De mensen begonnen te mompelen terwijl ze naar haar keken. ''Krooninses?'' Vroeg de man. ''Voel u zich wel goed? Kroonprinses?'' alles leek ver weg. ''Kroonpinses? Kroonprinses?'' Louize schoot overeind. ''Gaat het? Voel u zich wel goed?'' Louize keek opzij en zag een dienstmeisje bezorgd naar haar kijken. ''Ja, ja, het gaat wel. Alleen een beetje een rare droom.''