Chapter 21

Sammy POV
Van verveling ben ik maar een spelletje songpop aan het doen op mijn mobiel. Gelukkig duren de spelrondes best lang, waardoor ik niet in de gaten heb dat de tijd zo snel gaat. Er zijn al 25 minuten om. Ongeduldig kijk ik om me heen om te kijken of ik Chris al ergens zie. Zou hij me kunnen vinden? Dadelijk herkent hij me niet meer.. shit. Nerveus begin ik te ijsberen. Zal ik hem anders sms’en? Dat ik er al sta ofzo. Ik besluit dat te doen. Direct krijg ik iets terug Ik kom er nu aan! En geen zorgen Sammy, jou vind ik nog tussen 100 man! Direct krijg ik de kriebels in m’n buik. Ik blijf nog even met mijn mobiel spelen en kijk tussendoor om me heen of ik hem al zie. Dan zie ik ineens een herkenbaar gezicht op me aflopen. Blij loop ik naar hem toe en feliciteer ik hem met zijn overwinning en zeg dat hij goed heeft gevoetbald.
“Dankje! Maar krijg ik geen drie zoenen meer?” vraagt hij met een zielig gezicht. Meteen krijg ik blosjes.
“Jij wel!” weet ik uit te brengen en ik geef hem drie zoenen.
“En nu genoeg over voetbal. Hoe gaat het met jou?” vraagt hij me.
“Goed hoor, niks bijzonders eigenlijk! Ben alleen zeer nieuwsgierig naar wat we gaan doen!” zeg ik.
“Oke miss ongeduldig, loop je even mee naar mijn auto? Dan mag jij raden waar we naartoe gaan!” zegt hij met een knipoog.

Onderweg is het redelijk rustig, wat me direct weer paniek geeft. Moeten we nu niet heel veel praten? Of is dit juist goed, dat er ook stiltes mogen zijn? Ik word gek van mezelf en mijn gedachten, dat ik Chris z’n vraag niet eens hoor.
Ik krijg een por in mijn zij en spring direct een meter opzij, tot genoegen van Chris. Direct begint hij te grinniken. “Oeh, kun je daar niet tegen? Goed om te onthouden!” zegt hij plagend. Ik lach en vraag hem wat hij vroeg. Midden in mijn zin stop ik met praten, omdat Chris half omver wordt geduwd door iemand met blond haar. Ik realiseer me direct dat het Nicolai is. Een blij gevoel ontstaat in mijn maag.
“Hee Nic!” zeg ik blij.
“Hee Sammy!” zegt hij even blij.
Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Soms ben ik blij dat ik vaak doe voordat ik nadenk, wat maar af en toe voorkomt.. Gelukkig heb ik nu zo’n moment anders zou dit echt awkward zijn. We praten nog even met z’n drieën en dan nemen we afscheid, waarna Chris en ik de andere kant uitlopen dan Nicolai.
“Vind je het niet raar?” vraag ik aan Chris.
“Nee. We hebben beide eerlijk aangegeven hoe we over elkaar dachten ten opzichte van Nicolai. Ik weet dat je mij leuker vind en ik weet dat hij dat accepteert. Dan is er toch niks om moeilijk over te doen?” zegt hij.
Ik kijk hem aan, in zijn mooie ogen. “Je hebt gelijk,” zeg ik en ik geef hem een zoen op zijn wang. Meteen pakt hij mijn hand en we lopen verder naar de auto.

Christian POV
Eenmaal bij haar huis aangekomen merk ik dat ze een beetje zenuwachtig is. Ik doe de deur voor haar open en pak haar stevig vast.
“Sammy, ik vond het echt weer super gezellig met jou. Ik hoop dat dat ook voor jou geldt.” Hierna kijk ik haar diep in haar ogen aan. Pff, wat heeft ze toch mooie ogen. Zo helder en stralend. Direct krijgt ze weer blosjes. “Wat ben je toch schattig als je bloost,” voeg ik zachtjes toe. “En wat ben jij toch schattig als je iets liefs zegt,” zegt ze. Ik druk haar stevig tegen me aan. Daarna pak ik haar handen vast en kijk ik haar nog eens diep in de ogen aan. Ik geef haar een zoen, die eindigt in een kus. Na iets wat maar een minuut lijkt stop ik. Ze kijkt me onderzoekend aan of er iets aan de hand is. Ter bevestiging geef ik haar een kus op haar voorhoofd. “Ik moet nu naar binnen Chris, ’t is al zo laat..” zegt ze.
“Natuurlijk, dat begrijp ik! Slaap lekker!” zeg ik.
“Laat je me even weten als je thuis bent?” vraagt ze voorzichtig.
“Natuurlijk!” zeg ik. Ik geef haar nogmaals een zoen op haar mond en laat haar dan los, zodat ze naar binnen kan gaan.

Eenmaal in de auto naar huis realiseer ik me, ik heb het flink te pakken.