- 1 -

kan mijn leven nog erger? is er iets dat ik nog niet heb gehad? alles wat ik heb meegemaakt, wens ik niemand toe. een gebroken hart, een gebroken ziel. datis wat er alleen nog rest van mij, ik. dat ene meisje, dat praat tegen zichzelf, ik. dat ene meisje dat niemand meer vertrouwd, en ik.dat ooit zo vrolijke meisje. dat meisje is weg, voor altijd verdrongen in een klein hoekje van mijn gebroken hart. ik voel de eerste tranen al opkomen maar knipper ze weg. ik wil niet huilen, niet nu. mijn hoofd tolt van alle vragen, waarom ik? kanik ooit nog gellukig worden? ...en vooral; waarom leef ik nog?. ik sta op van de stoel op mijn balkon en loop terug mijn kamer in. ik slik even als ik naar de foto kijk van mijn kleine zusje, mijn overleden zusje. omgekomen in een verkeersongeval. ik druk hem even tegen mijn borst aan en neem dan een tas van de grond. ik stop er mijn i-pod, foto van kimberley (het overleden zusje), en nog een aantal truien. ik neem mijn gespaarde geld mee en loop dan terug naar het balkon. ik kijk voor de laatste keer mijn kamer rond en werp er een handkusje naar. mijn ouders zijn werken, dus daar heb ik ook geen last van. om zo onopvallend mogelijk naar buiten te klimmen voor de buren, klim ik over de rand van het balkon, en laat me dan via de regenpijp naar beneden zakken. ik sluip langs het hek naarbuiten en werp een laatste blik op het huis waar ik ooit zo gelukkig was. en daarna gaat mijn reis verder, opweg naar het onbekende...