2. Almost busted!

Louis:

Lang de tijd kregen we niet van onze ouders. De ouders van Liam waren er achter gekomen dat er een geheime schuilkelder was naast de plaats waar de 12de pelgrimstocht plaats ging vinden. Onze ouders hadden gezamenlijk besloten dat wij als jongens met zijn vieren moesten proberen in Terra Nova te komen om daar een nieuw leven op te bouwen. Geen van alle wilde we onze families achterlaten, maar we hadden het nu eenmaal beloofd... Dus hier gingen we dan; het was 2 uur 's nachts en we slopen met zijn vieren de stad door om naar de kelder te gaan. We zouden daar anderhalve dag moeten uithouden totdat de pelgrimstocht zou plaatsvinden. Niemand van ons zei wat en we waren allemaal diep in gedachte verzonken. Toen we bij het laatste stuk aankwamen ging Liam, zoals afgesproken, eerst zelf naar de kelder om te kijken of er geen bewakers waren ofzo. We hielden contact via de telefoon en hij hield ons op de hoogte van wat hij deed. Ineens was het stil en daarna hoorde we hem praten met een ander iemand. Shit! Betrapt!
Even daarna werd er gezegd dat we tevoorschijn moesten komen en dat deden we ook. We zagen dat Liam met een jongen van onze leeftijd stond te praten en naarmate we dichterbij kwamen zagen we dat het goed was. Ik hoorde Liam vertellen dat we door onze ouders waren gestuurd en hij zei dat er waar plaats voor 3 was ook wel 7 zouden moeten passen en dat we dan allemaal maar wat moesten inschuiven. We stonden er intussen naast en hij bekeek ons stuk voor stuk aandachtig. Ik bekeek hem eens goed en hij zag er niet verkeerd uit... Wat denk je nou weer?! schoot er door mijn hoofd. Ik kan geen jongen leuk vinden! Ik heb een vriendin! Toen we ons allemaal voorstelde bleef zijn blik net iets te lang op mij gerust. Ik deed net of ik niks in de gaten had en al snel lagen we allemaal op een plekje en vielen we allemaal in slaap.

Harry:

De volgende ochtend werd ik als eerste wakker. Voorzichtig besloot ik even door het luik te kijken naar of er al leger mensen rondliepen vanwege de scheur die morgen zou openen. Ik zag nog niemand, dus ik liet het luik even op een kiertje staan, dan kon de muffe lucht van 7 slapende mensen eruit. Achter me hoorde ik heel zacht iemand bewegen en nog voor ik me om kon draaien zat Louis naast me. Oh, wat is die jongen toch perfect!
“Hey, ook al wakker?” vroeg hij.
“Nee, ik kijk altijd slapend naar buiten toe...” reageerde ik sarcastisch en hij keek me glimlachend aan. Gelukkig, hij snapt mijn humor.
“Ik hoop dat we het morgen redden... We zijn nu met 7 mensen in plaats van 4 en ik ben toch wel bang dat het gaat opvallen...” zei hij en hij keek bezorgd.
“Ik denk het niet hoor... Het is het verstandigst als we ons gewoon weer in 2 groepjes opdelen morgen en ons gewoon integreren in de groep met pelgrims.” zei ik en hij knikte.
“Misschien heb je ook wel gelijk.” knikte hij en hij keek om, naar de slapende mensen achter ons. “Iedereen slaapt nog... Hoe laat is het eigenlijk?”
“Het is kwart over 7 pas...” antwoordde ik en hij knikte. Hij stond op en pakte zijn luchtfiltermasker en zette die op. Daarna sloop hij naar buiten en rende hij naar een boom die 30 meter verderop stond. Daar maakte hij zijn broek los en begon te plassen. Ik voelde een grootte drang om ernaast te gaan staan en ook te gaan plassen, want dan kon ik misschien zien wat hij in zijn broek had, maar ik hield me in en keek rond over de velden. Heel erg in de verte zag ik allemaal stof opwaaien. Dat kon maar 1 ding betekenen. Militairen!
“Louis!” siste ik en hij keek me vragend aan. Snel wees ik naar het stof en zijn ogen werden groot.
“Afknijpen! Snel!” siste ik en hij knikte en trok snel zijn broek op en rende naar de kelder terug. Ik hoopte maar dat er geen mensen met verrekijkers mee waren, want dan waren we nu waarschijnlijk ontdekt. Snel sloten we het luik en ik struikelde half over Louis heen naar binnen toe. We wachtte lang en in angst, maar toen er na een half uur nog niemand iets had gehoord waren we er zeker van dat Louis niet was gezien. De andere waren intussen ook wakker geworden en we besloten een spel te gaan doen. Liam had kaarten in zijn tas zitten en Niall kwam met een heel oud Monopoly spel aanzetten. Het was zelfs zo oud dat de Britse ponden er nog opstonden en dat terwijl Engeland toch al ruim 145 jaar met de Euro mee deed. Kon je nagaan hoe oud het bordspel wel niet was dan... Tja, dat Engeland zich bij de Euro had aangesloten kwam doordat er in 2013 een enorme stijging was geweest van de euro. Italië, Spanje, Griekenland en Frankrijk, de toen zwakke landen hadden allemaal hun oude munt weer ingevoerd, dus de Euro werd nu alleen nog maar in de sterke landen gebruikt en toen zag Engeland het wel zitten om de Euro in te voeren. Dus in 2014 was groot Engeland officieel een land met de Euro als standaard betaalmiddel.

We speelde de hele dag verschillende kaartspellen en vermaakte ons prima met Monopoly. Het was gezellig, ondanks dat we stil moesten zijn vanwege het Leger dat hier de wacht hield. We moesten gewoon zorgen dat we morgen stiekem en snel door de scheur naar Terra Nova zouden gaan. Dan zou alles goed komen, want deze scheur ging ook maar 1 kant op, dus we konden niet terug gestuurd worden. En met die kennis in mijn achterhoofd speelde ik verder met een potje hartenjagen.

~

Thanks voor alle reacties Keep up the good work! Het zorgt er echt voor dat ik wil blijven schrijven!! Hello to all new abo's trouwens Ik zit nu al op 21 En dat met 2 hoofdstukken al

Ik hoop snel weer veel reacties te krijgen Dus succes met het schrijven ervan Ohja, geef die kudo knop eventjes een knuffeltje