Hoofdstuk 16.

Hoofdstuk 16.

Ik kwam binnen en zag Elhia voor bij de balie zitten. Ze zat op haar laptop , op de bank. Blijkbaar had je hier ook Wifi, daar kwamen we gisteren achter. Enthousiast kwam ik op Elhia afgerend en van schrik viel haar laptop bijna op de grond. ‘Sophie!’ zei ze boos en legde de laptop op de tafel neer. ‘Wat is er in hemelsnaam?’ vroeg ze. ‘Ik..’ begon ik te stamelen. ‘Ik.. Ik…Ik…Ik heb een tweet gekregen van Louis en Liam en Danielle vandaag gezien en gesproken!’ Ik wist niet wat er met me gebeurde, het werd duidelijk te druk in mijn hoofd en om me heen en binnen een paar secondes lag ik bewusteloos op de grond.

‘Sophie?’ ‘Sophie?’ Ik probeerde mijn ogen open te doen, maar dat lukte niet zo goed… ‘Sophie?’ hoorde ik iemand nog een keer zeggen en uiteindelijk zag ik toch nog wat meer dan wazig beeld. Ik zag dat ik in mijn slaapkamer was en op bed lag. ‘Hoe…hoe?’ Helen zat bij me op bed, met Elhia langs haar. ‘Doe maar rustig.’ zei Helen en legde een warme doek op mijn hoofd. Terwijl ze hem erop legde, kreunde ik een beetje, omdat hij best wel zwaar was en ik daardoor nog meer hoofdpijn kreeg. ‘Wat is er gebeurd?’ zei ik moeilijk. ‘Je bent flauwgevallen en je hebt je hoofd gestoten tegen de tafel.’ ‘Wat?’ met grote ogen keek ik Helen aan, ging rechtop zitten en wachtte op antwoord. ‘Ik zei, je bent…’ ‘Ja, ja.’ onderbrak ik Helen en zei geschokt ‘Dus ik heb ook maar gedroomd dat ik een tweet van Louis heb gekregen en dat ik Liam heb ontmoet, en dat ik naar jou toe kwam, Elhia, en dat ik….’ ‘Nee.’ zei Elhia en duwde me weer naar achter, zodat ik weer ging liggen. ‘Nee, dat heb je niet gedroomd. Ik heb nagekeken of dat de tweet van Louis er echt was, en hij is er echt. Dus dan zou die ontmoeting met Liam ook wel waar moeten zijn. Je kwam het tegen me vertellen en daarna viel je flauw.’ Geschrokken was ik, maar tegelijkertijd ook blij en ik sprong van mijn bed af. ‘Dus het is echt waar! Oh mijn god.’ schreeuwde ik vol gelukkigheid. ‘Meisje, doe eens rustig.’ zei Helen. ‘Anders val je dadelijk nog een keer flauw.’ Ik moest lachen en ging aan mijn bureau zitten. ‘Hoe laat is het nu eigenlijk?’ ‘Zeven uur.’ zei Helen. ‘Maar ik ga nu weer weg, als er iets is, ik ben beneden. Doeg!’ Helen deed de open en verliet de kamer. ‘Soph.’ begon Elhia. ‘Ik vindt het echt kut dat wij niet zo’n project hebben en jullie wel. Dus willen jullie misschien een keer…’ Ik wist al wat ze ging vragen en onderbrak haar. ‘Ja, El. Ik zal wel vragen of dat we een keertje iets met z’n allen kunnen doen.’ ‘Dank je.’ zei Elhia. ‘In plaats van dat project hebben wij het project: “Bill’s and Buildings.” Zo saai!’ ‘Ja, dat geloof ik.’ zei ik. ‘Maar hebben we veel huiswerk voor morgen?’ ‘Nee, helemaal niks.’ zei ze en vroeg of ik mee naar de friettent ging. Daar zei ik natuurlijk geen nee op, ik had trouwens toch nog niet avond gegeten en dan had ik dus ook mooi de tijd om alles wat vanmiddag was gebeurt uitteleggen.