Hoofdstuk 26

*** Jamie's pov ***

Jack en ik hebben deze middag nog lang gepraat. Het was best gezellig. Zelfs zo gezellig, dat Jack voorstelde het elke week wel eens te doen. Daar heb ik natuurlijk bij ingestemd.

Nu zit ik op het kerkhof. "Hey pap." begroet ik mijn vader en laat me op mijn knieën vallen. "Dokter, bent u dat?" hoor ik verwonderd van naast me komen. Geschrokken kijk ik omhoog. "Oh... Hey Alex." begroet ik hem met een kort en klein glimlachje. "Is dat uw vader?" vraagt hij stil en wijst naar de foto.. "Ja." antwoord ik stil. "Hij ziet me er een leuke kerel uit." Ik knik maar gewoon eens. De tranen komen nu al op. "Was hij nog maar hier." breng ik stil uit. "Denken we dat niet allemaal als we hier iemand komen bezoeken?" antwoordt Alex. Langzaam knik ik.
"Jack vroeg me onlangs eens of ik het erg zou vinden moest je met mij willen praten over hem... Ik ben er voor je als je er wil over praten." Opnieuw knik ik. "Dankje." fluister ik. "Ik ga even langs bij mijn broer" laat hij me na een lange stilte weten. Ik knik eens en blijf maar huilen aan het graf van mijn vader.

"Dokter, ik ga naar huis.... Als u will praten of gewoon eens lol wil hebben dan mag u me altijd opzoeken... We zijn lotgenoten... En ik weet uit ervaring dat het oplucht om eens te kunnen praten." Ik knik dankbaar. "Bedankt Alex. Ik waardeer het."breng nmoeilijk uit. "Dokter, het is moeilijk en u heeft dit waarschijnlijk al duizend keer gehoord en gezegd aan patiënten... Maar het leven gaat verder... En uw vader zal u liever zien lachen en plezier maken dan je hier geregeld zien zitten huilen." zegt hij terwijl hij zich naast me zet en me zachtjes tegen zich aantrekt. "Ik weet het, en geloof het of niet, maar ik heb al veel geprobeerd om het een plaatsje te geven... het is gewoon dat het allemaal zo plots was... had mijn moeder gewoon verliefd gebleven op mijn vader dan had ik hier nu niet gezeten... Als Chris er niet geweest was, dan had mijn vader er wel nog geweest.." begin ik hysterisch te roepen. "Jij gaat even met mij mee naar huis." besluit Alex voor me! Hij neemt me op, zet me in zijn auto en vertrekt naar huis.