4

Femke pov
De dag ging in een spoedtempo voorbij tijdens Frans had ik het besluit genomen Nick te vergeten en te doen alsof hij niet eens bestond en tijdens tekenen besloot ik alles op zijn loop te laten maar tijdens turnen kwam ik weer terug op mijn eerste besluit. Toen ik naar huis fietste had ik mijn definitieve besluit genomen, tenminste 1 goed ding aan mezelf als ik een besluit neem kom ik er niet meer op terug. Ik zou gewoon alles laten lopen zoals het liep. Eenmaal thuis gekomen was mijn humeur al veel beter.
“hoi mams, hoe was je dag?” “goed hoor, ik heb een baan gevonden bij een platenfirma als assistente van Scott Jonas, de manager van de Jonas Brothers is het niet fantastisch?” ik zuchtte, daar ging mijn humeur. “ja mam fantastisch” zei ik afgemeten. “en hoe was jouw dag?” “zoals iedere kind die meemaakt als ze naar een nieuwe school moeten waar ze niemand kennen. Helemaal fantastisch.” “zitten er nog leuke jongens?” “niet direct.”
“aha, nu ga je huiswerk maar maken.” “ik heb geen huiswerk.” “goed ga dan maar wat anders doen.” Ik liep naar mijn kamer en griste mijn gitaar uit een hoek.

I don’t want your lies but
at the same time I’m afraid of the truth,
however I think the time has come to ask
what’s up between me and you?

Please don’t try to save my feelings
just be honest with me this time
a ‘what are you’re talking about?’ isn’t enough,
so isn’t the answer that ‘everything’s going fine’.

I know you don’t pick someone to love
so I’ll try to understand and hold my fire
but then it’s your turn to comprehend me,
’cause you’ll always be- my one and only desire.
Wat deed die jongen met me dat er zo een lied uitkwam. Morgen ga ik hem dus zo ontlopen en de dag daarna en die daarna, zolang als ik het kan volhouden.