3

Femke pov

Die jonasprutser dacht echt dat hij zich alles kon permitteren, oke hij sprak alleen maar tegen me maar die toon van hem. “niet omkijken, N. staat naar je te staren.” Zei Alex giechelend.
Ik draaide met mijn ogen en liep verder. “je ziet iets in hem he?” “eh…dus niet.” “oh jawel je ontwijkt hem te hard.” Ik zuchtte en draaide nog eens met mijn ogen. Wiskunde, ik haatte het vak, de leraar en die kwelling zou nog erger worden want toen ik binnenkwam zag ik niemand minder dan Nick zitten. En natuurlijk moest die gast van wiskunde mij weer recht voor N. laten plaatsnemen. Ik beet geïrriteerd op mijn lip en keek stug voor me. “ de enige reden dat ik haar interessant vind is omdat ze nieuw is en omdat ze me niet ziet staan.” “dat zijn er twee Nickieboy.” “Joe, hou je kop.” Leuk was ik ook nog eens zijn gespreksonderwerp. Ik deed alsof ik niets hoorde en luisterde naar de leerkracht maar feitelijk luisterde ik hun gesprek af.
“je bent geobsedeerd door haar, Nick, je kan geen enkel gesprek voeren zonder over haar te beginnen. Maar eerlijk, je kan haar toch niet krijgen, heb je wel gehoord hoe ze je afsnauwt?” “Kevin, hou jij je kop ook maar, ik zal jullie wel eens bewijzen…” net op dat moment ging de bel en stond iedereen op waardoor ik de rest van zijn zin miste. Wat ging hij hen bewijzen, ik had niet alles goed gehoord maar het had iets met mij te maken.