002/ Sophia Monroe Moore

Ik ging naast Alexis op het krukje zitten en porde haar in haar zei. “Eat something!”zei ze streng. Ik knikte nee. Ze wilde nog iets zeggen maar toen ging de bel. Ik vloog op en liep richting de deur. “Saved by the bell” riep ik lachend.
“Sean” Ik sprong hem bijna omver. Hij pakte me op en hij gaf een kusje op mijn voorhoofd. “Come in.” We wandelde naar binnen. Hij plofte in de zetel in de woonkamer en riep Dayo. Onze 9weken oude pup. Ik lachte, liep naar de berging en nam mijn boekentas.

We stonden te wachten op de bus. “What a beautiful day!” zuchtte sean. “Yeah, always at school days.” Zei ik bot. De bus kwam eraan en ik liep een stukje naar voor. Hij sprong voor me in en zei “ We don’t have to go?” Ik keek hem verward aan. Hij liep een stukje verder, richtte zich naar mij toe en stak zijn hand uit. Ik keek naar de ongeduldige buschaufeur en sean die lief stond te lachen met zijn mooie glimlach en schitterende ogen. Ik twijfelde geen seconde meer hoe kon je zo een schattige lach nu negeren? Ik liep naar hem toe en nam zijn naar mij uitgestrekte hand vast. Hij trok me tegen zich aan en legde zijn hand op mijn heup. “So sunschine what are we going to do now?” “Beach!” Zei ik enthousiast! Hij lachte, trok me zo dicht mogelijk tegen zich aan en drukte een kusje op mijn haar. Daarna legde hij zijn hoofd op het mijne.
Het was rustig op het strand. Ik zette me naast sean neer in het zand en legde mijn hoofd op zijn schouder. Het water was helderblauw, er was geen wolkje aan de lucht. De zon scheen helder en het zand voelde heerlijk warm aan. Sean trok zijn shirt uit en stond op. Ik staarde met een open mond naar zijn mooie lichaam. Zijn lichaam was mooi gebruind, gespierd en over het algemeen zeer sexy. Hij knipte met zijn vinger voor mijn ogen. “Soof?” zei hij speels. “Ik voelde het bloed naar mijn wangen stromen en zei stotterend “s..s..sorry” Hij keek me uitdagend aan. “What?” vroeg ik bang. Hij stormde op me af, pakte me op en rende naar de zee. “Sean! No, let me go!” Ik schreeuwde en probeerde los te komen maar hij had me zo stevig vast dat ik niet los kon komen. Hij rende met me de zee in. “Sean!” schreeuwde ik. Hij hield me stevig vast boven het water, keek me aan met zijn mooie heldere ogen en kwam met zijn gezicht dichterbij.