71. || Rainbows ||

Ik pakte Justin's hand en begon ermee te zwaaien. Hij keek me raar aan, maar grijnsde toen toch maar tevreden. Justin gaf het papiertje af bij de receptie en de man maakte meteen een afspraak bij ene Dokter Noodles. Kom op zeg, wie heet er nou Dokter Noedels? Dat is gewoon... Raar. Maar oké, mijn achternaam was ook niet super. Horan betekende hoer in het Zweeds... EN DAT IS ECHT WAAR! Niet dat ik er blij mee ben. En 'Bieber' schijnt 'Bever' te zijn in het Duits. Lollig toch?
"Ga je nog even mee naar Laura?" vroeg ik Justin en trok hem almee voor hij kon protesteren. "De dobbelstenen hadden ongelijk." zei ik tegen Justin. Hij keek me raar aan. "Mwisschwien nwiet. Mwaar lweeft zwe nwog womdwat zwe nwaar Swutton Cwoldfield gwing." zei Justin schouderophalend. "Nee, want dan valt er dus te prutsen met het lot." merkte ik slim op. "Jwa, dwas whaar..." gaf hij me gelijk. Ik liep de wachtkamer weer in en begon te grijnzen toen ik Laura zag. Op de schoot van haar moeder zat nu nog een ander meisje. Veel jonger dan Laura, ik gokte op een jaar of 3/4. Ze droeg een schattig uilen mutsje en keek vrolijk voor zich uit. "Niall, dit is mijn zusje Melanie." glimlachte Laura en wees naar het kleine meisje. Ik stak mijn vrije hand naar het meisje uit. Ze keek er even naar en klapte er toen met haar kleine handje tegenaan. "Het is me een genoegen." grinnikte ik. Daarna richtte ik me weer op Laura, Justin stond achter me en ik hield nog steeds zijn hand vast. "Heb je een mobiel?" vroeg ik haar. Ze keek me verbaasd aan en knikte toen maar gewoon. "Dan geef ik je mijn nummer even." zei ik en wachtte tot ze haar mobiel gepakt had. Een BlackBerry, Curve volgens mij. Een witte, die al veel doorstaan had zo te zien. "Jup, zeg maar." zei ze nadat ze wat dingen had ingetikt. Ik noemde klakkeloos mijn nummer op en ze sloeg het op.