67. || Rainbows ||

"Wat er gisteravond gebeurde, kan niet weer gebeuren. Het is hier geen naturisten-hotel of iets dergelijks." zei ze op een strenge toon. Justin kleurde meteen. "Nee mevrouw." zei ik braaf en trok Justin mee naar buiten. "Oké, hier de straat uit." zei ik en begon de weg naar het ziekenhuis te lopen. Justin volgde me zwijgzaam en uiteindelijk kwamen we uit bij een mega gebouw. Het ziekenhuis dus.
We liepen naar binnen en Justin zag lichtelijk bleek. "Doet je lip zeer?" vroeg ik een beetje bezorgd. "Wook, mwaar wik whaat zwiekenwhuizen." mompelde hij wat moeilijk. Ik knikte begrijpend en pakte zijn hand. Ik trok hem mee naar een mega balie waar een man in het wit achter stond. "Kan ik u helpen?" vroeg hij vriendelijk. "Ja, mijn vriend hier heeft een snee in zijn lip en ik denk dat het gehecht moet worden." praatte ik namens Justin. De man keek Justin onderzoekend aan. "Oké, en hoe is dat gebeurd?" vroeg de man en pakte een soort notitieblok waar hij wat dingen opschreef. "Hij is gevallen in de douche." beantwoorde ik zijn vraag. De man knikte. "U naam?" vroeg de man aan Justin. "Justin Bieber, en ik ben Niall Horan." zei ik aangezien hij Justin misschien niet goed zou kunnen verstaan. "Oké, u mag in de wachtkamer gaan zitten, er komt zo iemand die u verder kan helpen." zei de man. Ik glimlachte naar hem en nam Justin mee naar een ruimte waar groot; 'wachtruimte' stond. Ik zette mezelf op een stoel en trok Justin op mijn schoot. De kamer was net erg vol, er zaten 5 mensen, plus ons. Een oude vrouw, een meisje van onze leeftijd, en ik gok haar vriendje. Een klein meisje en haar moeder. Wacht, dat kleine meisje kwam me bekend voor. Ik keek nog eens goed. Het gezichtje was bleek, ze droeg een soort witte jurk-pyjama die alle patiënten in het ziekenhuis hadden en was denk ik een jaar of twaalf.