2

Ik schrok wakker en draaide me om. Onze ouders zijn een jaar geleden vermoord en daarom zijn mijn tweelingzus en ik naar Londen verhuisd. Ik deed nu een opleiding voor binnenhuisarchitect. Ik genoot nu van mijn vakantie maar kon niet genieten als deze droom de hele tijd terug kwam. 'Ik ga. Doei!' riep Sofie en liep naar buiten toe. Meteen daarna werd ik gebeld door Katy. 'Heey meis.' zei ik en pakte een lepel en stak die in de pastapot. 'Jayden! Gaan jij en Sofie vanavond mee naar The Pub? Ze hebben vanavond open podium! Jullie moeten zingen!' gilde ze in mijn oor en meteen hield ik de telefoon een stuk van mijn oor af. 'wja sssj goe. Whoe laawt?' vroeg ik met de lepel in mijn mond. 'Jayden?' vroeg Katy en zuchtte. 'Wja?' zei ik terug en trok de lepel uit mijn mond. 'LEG DIE LEPEL WEG EN GEEF EEN ANTWOORD DAT IK WEL BEGRIJP!' schreeuwde ze waardoor ik de telefoon liet vallen. Snel pakte ik hem op. 'Sorry. Maar we gaan mee. Hoe laat zullen we komen?' vroeg ik nog een keer. 'We zien jullie om tien uur bij de ingang.' 'Oké. Tot vanavond.' zei ik en klikte haar weg. Ik zette de muziek aan en begon luid mee te zingen. Na tien minuten besloot ik maar te gaan douchen en daarna ging ik naar de stad toe. Toen ik thuis kwam, zat Sofie op de bank met de afstandsbediening te kloten. 'Moeilijk hè?' vroeg ik en hield een batterij voor haar hoofd. 'Dank je.' zuchtte ze en stopte ze erin.