Hoofdstuk 2

De bel gaat. Nog half in mijn gedachtes verzonken word ik door Dani meegesleurd naar het lokaal. In het lokaal gaat ze ergens achterin zitten en ik laat me glijden in de stoel naast haar. Met een grijns kijkt ze me aan.
‘Wat?’ Vraag ik haar na een tijdje. Ze haalt haar schouders op, kijkt naar Harry en weer naar mij.
‘Wat?’ Herhaal ik. Ze wiebelt even met haar wenkbrauwen en kijkt me dan weer aan met die grijns. Ik schud mijn hoofd en pak mijn schoolboeken uit mijn tas. Een van mijn schriften sla ik open om er een blaadje uit te scheuren.

Ik kwam hem zaterdag tegen op een verjaardag en daar moest hij me even over spreken

Ik schuif het briefje Dani’s kant op. Haar ogen gaan er snel overheen. Helaas heeft ze mijn smoes door en kijkt ze me aan met die blik. Ik pak het briefje terug.

We hebben gezoend, oké!

Heel nonchalant schuif ik hem weer terug. Haar ogen gaan er weer over heen. Een grote glimlach verschijnt op haar gezicht en ze geeft me een speelse por. Ze komt iets dichterbij om me iets in te fluisteren.
‘Net of op dat feestje?’
‘Op dat feestje.’
‘Wat deden jullie net dan?’
‘Praten.’
Harry zit een paar tafeltjes voor ons. Even kijkt hij om, naar mij. Dani verpest het moment en begint heel erg overdreven te zwaaien, hij draait zich snel weer om. Ik begin te lachen. Dani pakt haar pen en begint druk te schrijven.
De docent komt binnen en begint een heel stuk over de vergrotende trap in het Duits. Ik doe alsof ik luister, maar bestudeer ondertussen Harry’s bewegingen. Ik krijg weer een por en een volgeklad briefje word mijn richting opgeschoven. Moeilijk kijk ik ernaar, wat Dani doorheeft.
‘Jullie krijgen hele knappe baby’s.’ Legt ze uit.
‘O, nou…’
‘Tenzij je zulke wilt hebben later,’ Ze wijst richting Senne ‘dan… ja, dat moet je zelf weten hoor.’
Ik schiet in de lach en Dani volgt. Heel de klas word stil en alle blikken worden op ons gevestigd.
‘Wollen Sie etwas sagen?’ De docent kijkt ons geïrriteerd aan.
Ik schud mijn hoofd, tot tegenstelling van Dani die haar dommig aankijkt.
‘Wat?’ Vraagt ze, waarop ik weer in de lach schiet.
De docent zucht diep en gaat dan weer verder. Harry draait zich weer om en kijkt me vragend aan. Ik glimlach naar hem en hij draait zich weer om.