Nouis - hate and love lay close together ( deel 2)

Liam pov

Ik kom beneden. Harry en Zayn zitten lachend aan de keukentafel. “Goedemorgen!” zeg ik vrolijk omdat ik eens geen geruzie hoor. Zayn kijkt me aan. “Goedemorgen, Niall en Louis zijn weg voor zeker een paar uur. We hebben dus een paar uur rust.” zegt hij vrolijk. Ik lach. “Ik snap niet waarom ze elkaar zo haten? Ze zijn helemaal niet zo verschillend.” zegt Harry. Zayn lacht. “ja, eigenlijk niet. Ik denk dat het misschien aan hun principes ligt.” Ik kijk de jongens bedenkelijk aan. “Ik denk niet dat het aan hun principes ligt.” De jongens kijken me raar aan. “Hebben ze jullie nooit verteld dat haat heel dicht bij liefde ligt.” Nu kijken ze me nog raarder aan. Maar knikken ze toch. “Misschien verwarren ze hun gevoelens gewoon met haat. Maar zijn ze eigenlijk smoor op elkaar.” Ik zie hoe Harry’s ogen beginnen te fonkelen. “Dus je denkt dat ze verliefd zijn?” vraagt Zayn. Ik knik. “We moeten ze dus koppelen als we willen dat ze stoppen met ruziemaken?” weer knik ik. “Hej, maar dat is iets waar jij en Harry veel beter in zijn hoor.” Ze kijken me beide met een grote lach aan. “Geen zorgen, overmorgen wijken ze niet meer van elkaars zijde.”

Louis pov

Het is 7 uur als ik ’s avonds thuis kom. “hallo!” roep ik door het huis. Ik stap de woonkamer in en zie Liam, Harry en Zayn in de zetel zitten. “Hejj.” zeggen ze alle drie in koor. “Heb je nog veel gewinkeld?” vraagt Harry met een brede grijns. Ik knik. Ik kijk de woonkamer rond, maar Niall is nergens te bekennen. Gelukkig. Maar eigenlijk wou ik dat hij hier wel is. Het is niet dat ik het leuk vind om constant met hem ruzie te maken. Het gebeurt automatisch. Elke keer als hij lacht naar iemand, erger ik me dood. Het is niet normaal, hoe hij met zo iets simpel het bloed van onder mijn nagels kan krijgen. “Ik ben thuis.” Hoor ik een Iers accent roepen. Even later komt Niall binnen gewandeld. Zayn kijkt op en lacht “Hejj, Nialler.” Niall lacht terug. Ik zucht luid en overdreven, waardoor ik een vieze blik van Niall krijg. Ik kijk hem kwaad aan. “Jongens, niet weer hé.” Zucht Harry. “ik zeg niets.” “goed, ik ook niet.” Zegt Niall kwaad terug. Zayn en Harry kijken elkaar even aan, en even later staat Zayn op. “Niall, ik moet je iets belangrijks zeggen,kom je even mee naar mijn slaapkamer?” Niall knikt. Ze zijn nog niet goed de deur uit of Harry begint ook te praten. “Louis, kom jij ook even mee?” verbaast kijk ik hem aan. “Wat is hier aan de hand?” vraag ik nogal grof . Liam kijkt me aan. “Niets, moet er iets aan de hand zijn dan?” Harry neemt mijn arm vast en sleurt me mee naar boven. Hij sleurt me door de gang, als Zayn me plots zijn kamer intrekt, waar Niall op bed zit. Ik ga naar de deur en begin er aan te trekken. Maar de deur gaat niet open. “Harry , Zayn haal mij hier weg.” Niall kijkt op en lijkt plots door te krijgen dat we vast zitten. “Dit kun je niet menen.”

Niall pov

“Dit kun je niet menen.” Zucht ik terwijl ik opsta en naar de deur stap. “Laat toch Niall, ze gaan ons er echt niet uitlaten.” Zeg ik boos. “Dat is juist Louis, jullie komen er niet uit voor jullie bekennen.” Roept Harry aan de andere kant van de deur. “bekennen?” “Of tenminste met elkaar kunnen omgaan.” Roept Zayn er nog achteraan. “Succes!” Ik hoor de voetstappen minder worden tot ik uiteindelijk niets meer hoor. Louis kijkt me boos aan. “Zie nu, ik wist wel dat ze iets van plan waren.” Roept hij boos tegen mij. “Ja wat? Dit kon ik toch ook niet weten.” Roep ik terug.

Na een paar uur boos tegen elkaar geroepen te hebben. Zitten we nu allebei op het bed. “wat moesten we nu eigenlijk bekennen?” vraag ik aan Louis. Ik ga hem echt niet zeggen dat ik hem schattig vind. Louis haalt zijn schouders op, maar plots worden zijn ogen groot. “Louis, wat is het?” zeg ik als hij verdacht stil blijft.

Louis pov.

Ik kan hem toch niet vertellen dat hij mooi is als hij kwaad is. Dat dat de reden is dat ik zo veel tegen hem roep. “Louis?” ik kijk op recht in de blauwe ogen van Niall. Meteen vergeet ik mijn zorgen en ik besluit het risico gewoon te nemen. Een echte vriendschap hadden we toch al niet. “Ik vind je mooi als je boos bent.” Zeg ik heel stilletjes, zo stilletjes dat ik denk dat Niall het niet gehoord heeft. Als ik op kijk in zijn ogen en de glimlach op zijn gezicht zie kijk ik hem raar aan. “Ik vind je schattig.” Zegt hij bijna even stilletjes. Ik lach. “dus al die ruzie was gewoon omdat je me mooi vindt?” ik knik. “ik denk dat ik verliefd op je ben.” Zeg ik stilletjes. Niall lacht “Dan zit ik vast met hetzelfde probleem.” Ik lach “en nu?” Niall kijkt me aan en komt dichterbij. Ik grinnik, en buig ook naar hem toe. Zijn lippen raken de mijne en ik glimlach. Eerlijk gezegd ben ik blij voor die stomme ruzies.

Liam pov

“ik hoor ze niet meer is dat wel normaal?”zeg ik voorzichtig. Zayn en Harry kijken me met een lach aan. “ze zullen het te druk hebben om te praten.” Zegt Harry als hij mijn bezorgde gezicht ziet. “We zullen gaan kijken.” Samen met Harry en Zayn stap ik de trap op. Zayn steekt de sleutel in de deur en opent ze. We stappen binnen en voor onze neus zitten Louis en Niall zoenend op het bed.

Ik hoop dat je het een beetje leuk vond, en dat het was wat je vroeg. veel leesplezier!