Eerste schooldag.

Desiree p.o.v

Toen ik de volgende ochtend wakker werd door de wekker, wist ik even niet meer waar ik was. Toen het tot me doordrong waar ik was, kwam ik overeind en pakte schone kleren uit m'n kast. Ik liep naar de badkamer en stapte onder de douche. Het warme water deed me goed, en maakte me wakker. Na ongeveer een half uur kleedde ik me aan en kamde m'n haren terwijl Lin in de douche stond. Toen we allebei klaar waren pakten we onze tassen en liepen naar beneden. Lin's vader was al weg naar de garage, dus waren we alleen in het huis. 'Erm.. Lin... Komt er hier eigenlijk ook een schoolbus ofzo? Want anders hebben we geen vervoer.' Ze legde haar broodje neer en kuchte een keer. 'Pap zei dat we opgehaald zouden worden door ene Mike Newton ofzo. De zoon van een van z'n beste vrienden.' 'Ah okay, mooi. Dan hoeven we in ieder geval niet dat hele eind te lopen.' Lin moest lachen en verslikte zich bijna. Na niet zo'n heel lange tijd werd er aangebeld. Toen ik de deur opendeed, zag ik een aardig lange jongen met blauwe ogen en middellang blond haar. Hij glimlachte naar me en stak z'n hand uit. Ik nam deze aan en glimlachte terug. 'Hey... Ik ben Mike Newton. Volgens mij zou ik jullie naar school brengen vandaag?' Hij keek even naar Linnie die ondertussen achter me was komen staan. Ik liet zijn hand los. 'Ja dat klopt. Ik ben Desiree, en dit is Linda. Maar noem ons maar Dude en Linnie.' Hij probeerde z'n lach te verbergen toen ik mijn naam zei. Waarschijnlijk klonk het raar in z'n oren, zo Nederlands. Ik pakte m'n spullen, terwijl Linnie aan het praten was met Mike. Ze vertelde waarom we hier kwamen wonen, en vroeg of hij de reden niet wilde rondbazuinen, omdat we niet voor niks een nieuw leven wilde beginnen. Dus wilden we er niet te vaak aan herinnerd worden. We stapten in de minibus van Mike en reden naar school. Het regende. Alweer... Typisch herfst weer. Mike bleef maar doorratelen over de school en de leerlingen daar, over de bossen, en de bergen erachter. 'Zijn jullie al een dagje wezen kijken? Om de gangen te leren kennen en de lokalen te vinden?' We schudden allebei onze hoofden. Mike's ogen lichtten op en er kwam een glimlach op z'n gezicht. 'Nou erm...' Hij streek even met zijn hand door z'n haar, waardoor er een pluk rechtop kwam te staan. 'Zouden jullie het, erm... Erg vinden als ik jullie rond zou leiden? Ik ken alles in de school, en euh, nou ja, misschien dat ik jullie kan helpen enzo.' Ik beet op m'n lip om niet te lachen. Dat gestuntel was gewoon te komisch voor woorden. Lin keek hem met opzet een beetje bewonderend aan, om hem te pesten. 'Nee, helemaal niet!' zei ze. 'Ik denk dat het wel handig is als je ons rondleid op school en een beetje helpt. We kennen namelijk toch ook nog helemaal niks. Super.' Er kwam een kleine giechel over m'n lippen, omdat ik het gewoon niet meer in kon houden. Mike begon een beetje te blozen, en Lin knipoogde naar me. Niet erg veel later kwamen we op school aan. Forks High was niet een al te groot gebouw. Heel anders dan het Bernardinus College, dat vroeger een klooster was. We stapten uit en voelden ons een beetje oncomfortabel. Iedereen keek naar ons, en we zagen mensen fluisteren terwijl ze blikken op ons wierpen. Lin en ik pasten nou niet echt in het katern "normaal." Linnie had een soort van Japans school uniform aan. Een blauw geruit rokje met vouwen erin, daarboven een witte blouse met lange mouwen, een soort van matrozen pakje. De kraag van haar shirt was uitgesneden in een V vorm, met blauwe en witte strepen, en in de punt een grote rode strik. Ze had witte kousen aan tot aan haar knieën met aan de achterkant ook een rood strikje en zwarte schoentjes. Ik had een paars met zwart lolita jurkje aan, met pofmouwen en aardig veel strikjes, daaronder zwarte kousen en paars met zwarte plateaus. Linnie had aardig kort blond poefhaar, dat alle kanten op stond en er toch nog heel charmant uitzag. Ik had lang zwart haar met rode strepen erdoor en een paarse haarband in die matchte met m'n jurkje.
Hier liep iedereen in jeans en een shirt. Niks speciaals. Terwijl we richting de ingang liepen, zag ik dat Mike zich wel een beetje trots voelde dat hij met ons rondliep. En ik merkte ook op dat hij z'n ogen niet van Linnie kon afhouden. Er kwam een jongen langs hem lopen die hem gedag zei en zich toen omdraaide naar ons. We gingen droog staan onder het afdak van de school en keken hem aan. Hij stak zijn hand op en lachte. 'Hey! Ik ben Eric Yorkie. De ogen en oren van deze school. Als er iets is wat je wilt weten, moet je het me maar vragen. Een vriend om mee te lachen, een schouder om op te huilen, noem maar op.' Lin keek me aan met een blik van: wat een kwakzalver! 'Hey, ik ben Linnie, en dit is Dude. Leuk je te leren kennen.' Hij keek me aan. 'Dude? Maar Dude betekend kerel...' Ik probeerde niet al te nors te kijken. 'Dude is m'n bijnaam, dacht dat je dat wel zou snappen?' grapte ik. 'Mijn naam is Desiree.' Hij keek even verbaast, maar herstelde zich alweer snel. 'Dus... Dude, voor hoe lang blijven jullie in Forks?' 'Geen idee eigenlijk... We willen hier een nieuw leven opbouwen. Dus ik denk een aardig lange tijd.' Er stak een koude wind op en we liepen gehaast naar binnen. Daar leek het wel alsof alles stil viel en iedereen ons weer aankeek. Great! Een nieuwe school...