64. || Rainbows ||

"Aah.." kreunde Justin pijnlijk en ik hielp hem rechtop te kunnen staan. In zijn lip zat een grote snee en er stroomde vrolijk bloed uit. Of nee, misschien was vrolijk niet helemaal het juiste woord... "t' gaat wel..." kreunde hij met een vertrokken gezicht. "Nee liegeheersbeestje, het gaat niet. Kom de douche uit." beviel ik hem en met mijn steun kwam uit de cabine uit. Ik pakte een handdoek en gaf die aan Justin. Hij droogde zichzelf af terwijl het bloed van zijn lip in stroompjes naar beneden liep. Ik liep druipend naar de kamer en haalde het kleine verband kistje van de muur. Ik liep met het ding terig naar Justin en begon eraan te sleutelen. Hoe kreeg je zo'n ding in vredesnaam open? Justin pakte zuchtend het ding van me over en klikte het slot in 1 keer open. Uitslover. Ik pakte een handdoek en droogde me snel af waarna ik de handdoek om mijn middel bond. Eens kijken, waarmee kon ik zijn lip behandelen? Ik haalde uit het doosje een stuk verband, een schaartje en een veiligheidsspeld. "Wat ga je daarmee doen?" vroeg Justin en hield gouw zijn hand voor zijn mond. Hij spuugde bloed. Gadver...
Ik beantwoorde zijn vraag niet. En bond, geconcentreerd -daarmee bedoel ik met mijn tong half uit mijn mond en mijn ogen op één punt gericht- het verband om zijn hoofd en mond. Justin liet me mijn gang gaan, maar rolde ondertussen met zijn ogen. Hij vond vast dat ik belachelijk bezig was; maar het stopte het bloeden wel. Toen ik klaar was keek ik trots naar het resultaat. Justin's mond was als het ware dicht getapet met verband. Hij probeerde iets te zeggen, maar door het verband kon dat niet. "Wat zei je?" lachte ik. Hij leek te zuchten. Hij stak zijn handen omhoog en liet zeven vingers zien. Oh leuk! I love to play games.
"7 woorden." zei ik en ging recht zitten.