Chapter 39
sorry dat er in deze niet echt veel gebeurt.
-Olive Bell-
Jamie, Griffin en Percy stonden met grote ogen voor het snoeprek. Als 3 kleine kinderen in een snoepwinkel.
'Jullie kunnen gewoon chocola in de winkel kopen!?' vroeg Griffin terwijl hij me niet eens aankeek.
'Uuhm... ja? Hoezo?' vroeg ik niet begrijpend.
'In Kamp Halfbloed krijg je meestal alleen maar chocola bij bijzondere gelegenheden. Zoals Thanksgiving of Christmas eve.' antwoorde Jamie.
'Echt?' vroeg ik. 'En bij feestjes dan zoals laatste?'
'Nope.. geen chocola.' zei Percy en ik keek naar Annabeth, die knikte.
'Jullie mogen er wel een als jullie dat zo graag willen.' zei ik en Griffin pakte meteen de grootste reep die hij kon vinden maar Jamie pakte de kleinste.
'Waarom de kleine?' vroeg Annabeth.
'Ik kan niet zo goed tegen chocola. Ik kan er wel tegen, maar als ik te veel eet word ik niet goed.' antwoorde Jamie en hij gaf de reep aan mij. Griffin deed hetzelfde en toen kwam mijn vader binnen om de benzine te betalen. Ik, Percy en Annabeth pakte ook iest en ik gaf alles aan mijn vader. Hij keek me eerst raar aan maar betaalde toen alles mee.
'Kijk, daar kan je koffie drinken.' zei Annabeth en ze wees naar een soort etensbar met tafeltjes met lichtblauwe plastic stoelen erbij.
'Mmh... koefie en iets warms te eten gaat er bij ons allemaal wel in denk ik. Kom mee.' zei mijn vader en we pakte allemaal een diemblad.
Toen we allemaal ons eten hadden gingen we aan een tafeltje bij het raam zitten.
Jamie, Griffin en zelfs Percy vielen aan alsof ze in geen maanden eten meer hadden gehad.
'Zeg stelletje honden, hou daar eens mee op joh!' zei Annabeth gefrustreerd en de 3 jongens keken alle 3 tegelijker tijd op.
'Maar we hebben honger.' zeiden Jamie en Griffin tegelijk.
'Jah. Inderdaad.' zei Percy daarna.
'En daarom moeten jullie zo gaan eten?! Wie heeft jullie opgevoed!?'
Mijn vader en ik keken elkaar aan en ik schoot in de lach terwijl ik naar Jamie keek, die zich niets meer van Annabeth aantrok en gewoon verder ging met eten. Griffin deed hetzelfde maar Percy ging iets normaler eten.
Toen iedereen hun eten op had gingen we weer terug naar de auto. Nu ging Griffin in de achterbank en Percy ging voorin zitten. Ik zat dus samen met Jamie en Annabeth achterin. We hadden Jamie expres niet naast Annabeth gezet, na wat Annabeth daarnet tegen mij had gezegt.
We reden weg en we hoorde Griffin achterin zijn chocolade reep open maken.
'Ooh goed idee Grif!' zei Jamie en hij zocht naar het plastic tasje van het benzinestation. Percy gaf hem aan hem en hij begon ook aan zijn reep.
Uiteindelijk ook Percy en toen zaten we weer met 3 etende jongens opgescheept.
Ik lachte en Annabeth zuchtje, maar ik zag een glimlachje rond haar mond.
Er zijn nog geen reacties.