Foto bij Chapter 34

-Olive Bell-


Het was nu half 2 s'nachts. Iedereen sliep, behalve ik. Jeremy sliep op Yue en Mitch kamer, die ook als logeerkamer diende. Annabeth, Percy, Jamie en Griffin lagen op 3 matrassen die we in mijn kamer hadden gelegd. Mijn kamer was nu 1 groot bed, want je zag de vloer niet meer. Iedereen lag her en der door de kamer verspreid. Annabeth lag keurig recht op een matras, Percy lag onder mijn bureau, Griffin had zich aan het einde van mijn bed genesteld en Jamie lag op zijn zij, met zijn hoofd tegen de kledingkast. Ik vond het knap dat hij nog geen pijn aan zijn nek had gekregen.
Ikzelfs zat rechtop in mijn bed en keek mijn kamer voor de zoveelste keer rond, alsof er elke keer weer iets nieuws bij was gekomen. Ik ging maar liggen en keek naar mijn plafon. In de verte kwam er een politiewagen voorbij met luide sirenes. Ik luisterde naar het verkeer en naar het gesnurk van Percy tot ik uiteindelijk ook in slaap viel.

'Sshh, niet zo hard.'
'Jij doet anders ook niet zachtjes hoor.'
'Wat? Jij loopt hier als een olifant te stampen met je lange benen.'
'Wie noem je hier nou een olifant?'
'Durf dat nog eens te zeggen!'
'Olifant.'
Ik werd wakker van het harde gefluister en ik wist meteen dat Jamie en Annabeth aan het kibbelen waren.
Ik bleef liggen en bewoon me niet, ik keek ze alleen aan. Het was best grappig om ze zo te zien zitten. Hun haren helemaal in de war, en iets verder Percy die onder mijn bureau lag.
'He, je bent wakker.' zei Jamie, die ze zag kijken.
Ik glimlachtte naar hem en ging rechtop zitten. Meteen kwam er een enorme gaap uit en ik deed snel mijn hand voor mijn mond.
Jamie moest even lachen en ging weer tegen de kledingkast zitten.
'En, lekker geslapen?' vroeg ik zacht en Annabeth knikte.
'Jah hoor prima.' zei ze.
'Ja... ik ook wel, ik heb alleen een enorme stijve nek en ik weet begot niet waardoor dat komt.' zei Jamie en hij wreef over zijn nek met een pijnlijk gezicht.
Ik grinnikte, maar zei verder niets, want Percy werd wakker.
We zeiden allemaal nog een keer goedemorgen en toen was het even stil.
Beneden hoorde ik mijn vader het water voor de thee opzetten.
'He Grif! Wakker worden joh!' riep Jamie en hij gooide een kussen naar het hoofd van zijn beste vriend.
Griffin schrok wakker en hij had echt een enorm slaapdronken hoofd. En eerlijk gezegt vond ik dat ontzettend schattig.
We gingen in onze pyjama's naar beneden en Percy deed de tv aan, zodat hij naar het nieuws kon kijken.
Jamie en Griffin vonden het machtig interesant, want ze hadden blijkbaar ook nog nooit een tv gezien.
Ik ging op de bank zitten met mijn benen ingetrokken. Annabeth en Percy gingen naast me zitten en Jamie en Griffin zaten voor me.

to be continued...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen