26

"Lief Dagdoek.
Ik zit nu in de trein op paron 9 3/4. Het is vandaag namelijk 1 september en ik ga aan mijn tweede jaar beginnen.
Ik vind het zo spannend.
En nu ben ik op Ravyn en Kohaku aan het wachten... die komen zo denk ik.
Ook ben ik weer ontzettend blij dat ik Fred en George weer kan zien na zo veel weken. Ik weet zeker dat ze enorm veel te vertellen hebben.
Ik heb gehoord dat hun jongere broertje Ron dit jaar ook naar Hogwarts komt.
En zal ik je eens iets vertellen... ik heb ook gehoord dat er kans is dat Harry Potter dit jaar naar Hogwarts komt! De jongen die JeWeetWel overleefd heeft!
Ik ben eerlijk gezegt best zenuwachtig om hem te zien denk ik. Het is best een beroemdheid weet je..."

Klop, klop
Ravyn en Kohaku kwamen allebij tegelijkertijd binnen wandelen met hun koffers.
'He joh, weet je wel hoe lang we je hebben lopen zoeken! En dan zit je hier gewoon te schrijven!' zei Kohaku meteen terwijl ze ging zitten. Ravyn sloot de deur.
'Ook hallo.' antwoord ik met een glimlach. 'Ook een leuke vakantie gehad?'
Het was even stil en Kohaku deed alsof ze boos was, maar toen verscheen er een enorme glimlach op haar gezicht en onhelste ze me. Ik kon meteen de geur van jasmijn bloemen ruiken.
'Oh meid, ik heb je zo gemist!' zei ze terwijl ze me los liet.
Ravyn omhelste me daarna en haalde iets uit haar jaszak.
'Kijk, dit heb ik voor jou gekocht.' zei ze en ze liet een gouden kettinkje zien met een klein uiltje eraan.
'Dank je wel!' zei ik en ik voelde me ineens schuldig. 'Maar ik heb helemaal niets voor jullie.'
Kohaku wuifde het weg met haar hand en zei met nog steeds dezelfde glimlach: 'Agh, van mij krijg je toch niets, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.'
Ik deed het kettinkje om en voelde eraan.
'Ik vond het net Lilith.' zei Ravyn en ik knikte. Lilith zat in haar kooi die tegenover mij bij het raam stond. Ze was aan het slapen.
'He, als jullie het niet erg vinden maak ik even dit af oke. Daarna wil ik al jullie verhalen horen.'
Ze knikte allebij en ze begonnen tegen elkaar te praten.

"Oke... Kohaku en Ravyn zijn net binnengekomen. Het is allemaal veel anders dan bij mijn eerste treinreis naar school. Nu zit ik samen met vrienden. en Lilith natuurlijk nog steeds.
Ik heb net een kettinkje gekregen van Ravyn, wat ik ontzettend lief van haar vind. De schat."

De trein maakte een enorm kabaal en begon moeizaam te rijden. Ik keek op van mijn dagboek en keek naar alle mensen op het paron. Ik wist dat mijn ouders er niet waren, want die moesten meteen door naar iets ontzettend belangrijks ofzo. Ik boog me weer over mijn dagboek heen.

"Ik denk dat ik nu maar stop. De trein is net vertrokken en volgens mij wil Kohaku nu heel graag al haar verhalen vertellen.
Tot de volgende keer."