PART 1

'Kom op Camille, je gaat echt knallen!' roept Lily naar me. Vandaag zijn de halve finales van de zang wedstrijd waar ik aan mee doe. Van de spanning kan ik haast niet meer op m'n benen staan. 'Ik zal m'n best doen.' antwoord ik en ik geef Lily snel een knuffel. 'Ik ga naar Gers toe.' Gers Pardoel is mijn coach deze competitie. 'Ik zie je dan weer na de uitzending.' roept Lily me na. Wat bof ik toch met een vriendin zoals Lily. Altijd gaat ze mee als ik hier heen moet.
'Hé! Camille.' roept Gers als ik aan kom lopen. 'Hé.' antwoord ik. 'En hoe is het met m'n kleine winnaar?' vraagt Gers lachend. Klein, ja zo noemt hij me al de hele wedstrijd. Maar dat krijg je ook nogal snel als je 1,65 bent. 'Goed hoor. Ik ben alleen heel erg zenuwachtig.' antwoord ik nerveus. 'Dat gaat wel goed komen. Heb jij Chanel al gezien?' Chanel is een ander meisje dat ook gecoacht wordt door Gers. 'Nee nog niet, maar ze is wel vaker laat toch?' antwoord ik op dezelfde nerveuze toon als net. 'Ja dat weet ik, maar dit zijn de halve finales!' Roept hij uit. 'Dan moet ze er wel zijn.' Snel draait hij zich om en gaat verder opzoek naar Chanel. En ik blijf alleen achter. Ik vind het echt hartstikke leuk hoor, dat Lily me heeft opgegeven. Maar aan de andere kant zou ik nu kei hard weg willen rennen en de eerste de beste bus naar huis willen nemen. Snel neem ik nog even de tekst van het liedje I want. van One direction door. Als ik zo eens terug kijk merk ik dat ik deze hele wedstrijd nog maar 3 liedjes heb gezongen die niet van 1D zijn. Maar dat krijg je nogal snel als je gewoon heel erg mega fan bent. Gers die eindelijk Chanel heeft gevonden komt mijn kant weer op. 'Kom je kleine, je moet bijna het podium op.' zegt hij en snel loop ik achter hem aan.
Even voel ik weer de kriebels als ik het podium op kom en kijk naar al het publiek wat is gekomen. De eerste tonen van I want klinken en ik begin me steeds meer op mijn gemak te voelen. Als ik eenmaal het eerste couplet heb gezongen heb ik geen enkel gevoel meer van nerveus zijn en heb ik het gevoel dat ik even zweef. ... I want, I want, I want. But that's crazy...
Als ik de laatste noot heb gezongen stijgt er een mega applaus op. En op de plek waar eerst de nerveusiteit zat, zit nu alleen nog maar heel veel blijdschap. Als de jury heeft gesproken ren ik snel het podium af en vlieg Chanel in de armen. 'Het ging echt zo goed, Camille!' roept Chanel. 'Haha, dank je. Nu jij nog.' antwoord ik en ik geef haar een zetje richting het podium.
Als iedereen is geweest moeten we weer het podium opkomen om te horen of je door zijn naar de finale of niet. En we krijgen de verassing te horen. Want er komt volgens de coaches een speciale gast. Ik kan niet wachten! Als we allemaal staan klinkt er nog een heel groot applaus. Als het eenmaal stiller is begint Gers met praten. 'Jongens en meiden. Jullie hebben vandaag allemaal jullie best gedaan en super goed gezongen!' begint hij zijn zin. Weer een groot applaus. 'Maar... Er kan er natuurlijk maar eentje door naar de grote finale.' maakt hij zijn zin af. 'En als je niet door bent betekend het niet dat je niet goed bent ofzo. Want jij hebt het wel helemaal tot de halve finale gered.' vult Joshua de lead-zanger van Chef'special aan. 'En de mensen die wij mee naar de finale willen zijn...' er klinkt tromgeroffel. Caro Emerald (ook een coach) staat op. 'Degene uit mijn team die mee gaat is... Charlie!' Er klinkt weer een groot applaus. En Charlie begint rondjes te springen over het podium. Poeh, laat ik dat maar niet gaan doen... Caro Emerald gaat zitten en Joshua staat op. 'Ik neem mee naar de finale... Lucas!' roept hij. Weer een hoop applaus. Dat die handen niet pijn gaan doen uit eindelijk, denk ik. Glennis Grace staat op. 'En ik neem mee... Rosanne!' Ik word nu steeds zenuwachtiger. Straks ben ik niet door, of wel. Wat moet ik doen als ik niet door ben? Huilen? Stil zijn? Niks doen? Gers staat op, shit nu moet ik echt opletten. 'Degene die ik mee neem is...' God, Gers schiet eens op! Ik spat bijna uit elkaar van de zenuwen! denk ik alleen maar.