Deel 2

Het lokaal bleek moeilijker te vinden dan ik in eerste instantie had gedacht. De gangen waren inmiddels verlaten en de school was een stuk groter dan ik had verwacht. Zelfs met een plattegrond wilde het maar niet lukken. Ik had zelf nog een paar keer gecheckt of ik hem niet onderste boven hield. Doordat ik me zo concentreerde op de plattegrond had ik niet door dat er iemand met een noodvaart de hoek om kwam gerend. Baaam!…. met een harde smak kwam ik op de grond terecht. ‘Au’ en terwijl ik dat zei wreef ik over mijn zere arm. ‘Gaat het?’ Ik keek op om te kijken wie dit gezegd had. Een meisje van ongeveer mijn leeftijd met prachtige donkerblonde krullen en fel groenen ogen stak haar hand bezorgd uit. Ik nam haar hand aan en krabbelde overeind. ‘Ja hoor. Het spijt me. Ik concentreerde me zo op het vinden van mijn lokaal dat ik je niet zag aankomen en dat terwijl ik hem toch nooit zal vinden.’ zei ik een beetje beschaamd. ‘Het is niet jouw fout. Ik had niet moeten rennen op de gang. Ik zou toch nooit meer op tijd komen.’ We keken elkaar even aan en schoten in de lach. ‘Laten we het er op houden dat we de volgende keer allebei beter moeten uitkijken.’ zei ik nadat we eindelijk waren uitgelachen. ‘Ja ik denk het ook, maar zei je nou dat je op zoek bent naar je lokaal?’ ‘Ja, ik ben nieuw hier. Mijn naam is trouwens Noa. Weet jij misschien waar lokaal B45 is?’ ‘Dat is grappig, dan hebben we samen les. Mijn naam is Kate. Trouwens, weet jij nog een goede smoes?’zei ze er nog snel achteraan. ‘Mmmh, even denken. Welke kant moeten we op?’ ‘Die kant op’ en we liepen nu de richting in waarvan ik zo juist vandaan was gekomen. ‘Band lek?’ zei ik nadenkend. ‘Nee, te vaak gebruikt.’ ‘Druk?’ ze keek me vragend aan en bedacht me opeens dat hier zelfs te weinig mensen woonde voor een kleine opstopping voor het stoplicht ‘Laat maar.’ zei ik er snel achteraan. Toen schoot me ineens een goede smoes te binnen ‘Hoe lang zijn we al te laat?’ ‘6 a 7 minuten ongeveer.’ antwoordde ze kijkend op haar horloge.’Oké, dan heb ik de perfecte smoes.’ en terwijl ik dit zei klaarde haar gezicht direct op en ze trok me mee naar het lokaal.

Mijn smoes had gewerkt. Ik had gezegd dat ze me had geholpen bij het vinden van het lokaal, maar dat ik onderweg eerst nog even naar de wc moest en ze me daar niet alleen wilde achterlaten. Dat was immers niet helemaal gelogen. Ik had niet alle lessen samen met Kate, maar er bood zich bij elke les wel iemand aan die mij naar de volgende klas wilde begeleiden. Het was nu pauze en ik zat bij Kate in de kantine. Ze stelde me voor aan een paar vrienden. Cas, Amy, Luciel en Mitch waren allemaal erg aardig. Luciel en Mitch had ik al eerder deze dag ontmoet bij een van mijn lessen. Luciel was een verlegen meisje met halflang blond haar en bruine ogen. Ik had samen met haar wiskunde. Een vak waar ik altijd al goed in ben geweest en al snel lag ik een paar sommen voor. Mitch was een grote jongen met zwart stekeltjes haar. Hij was onwijs grappig. Ik moest mijn best doen niet de klas uitgestuurd te worden, doordat ik de les verstoorde met mijn gelach. Het was erg gezellig en de pauze was snel ten einde. Eigelijk was de hele dag snel ten einde. Voor ik het wist reed ik terug naar huis. Ik voelde me gelukkiger dan ik me in tijden had gevoeld en een grote spanning viel van mij af. Op school zou het allemaal goed komen. Ik had nu al meer vrienden dan ik in mijn hele leven had gehad, maar ik was Tess natuurlijk niet vergeten. Ik zou haar vanmiddag nog mailen.