Xavier’s pov
Je vind het maar raar wat er vanmorgen gebeurde. ‘we weten tegen wie jullie moeten spelen’ hoor je Willy roepen ‘jullie moeten tegen Big Waves’ jullie knikken en gaan richting het training’s veld. Maar worden bij de deur opgehouden door de coach ‘er word de komende dagen niet getraind’ zegt hij ‘jullie kijken elkaar aan. Niet trainen. Je loopt naar je kamer en komt langs die van elise ‘ik weet het maar ik heb geen idee wanneer’ hoor je elise zeggen. Je blijft staan luisteren. Na een paar minuten loop je weer weg maar je bent te diep in gedachten dat je niet merkt dat iemand je roept. Als je langs de kamer van Jordan komt, luister je omdat hij zit mee te zingen met Honestly van hot chelle rae. Je lacht even. Typisch Jordan als hij niets te doen heeft gaat hij zitten zingen. Als je bij je kamer komt ga je op de bed zitten en ga je je vervelen. Na een tijdje word er op je deur geklopt ‘binnen’ roep je. De deur gaat langzaam open en elise komt met een twijfelend gezicht binnen ‘kan ik met je praten’ vraagt ze ‘natuurlijk’ zeg je en klopt naast je op het bed dat ze daar kan gaan zitten. Je ziet duidelijk aan haar gezicht dat er iets is. ‘wat is er’ zeg je . ze kijkt je aan met een onzekere blik en zucht o nee denk je. ‘elise trekt haar broekspijp omhoog en je ziet iets om haar been zitten. ‘wat is dat’ vraag je. Ze zucht en antwoord ‘een beensteun’. Je kijkt haar niet begrijpend aan. ‘een beensteun?’vraag je. Ze knikt en kijkt je weer aan. Je ziet dat ze zich niet op haar gemak voelt. Je pakt haar hand en geeft haar een kus op haar kruin. ‘hoe is het gebeurd?’ zeg je terwijl je haar stevig tegen je aandrukt. ‘je weet toch nog dat dat blok puin op mijn been viel?’vraagt ze ‘je zei dat het helemaal over was’ zeg je. Je weet niet hoe je je nu voelt. Aan de ene kant heb je medelijden maar je voelt je ook voorgelogen ‘ik weet het ik wilde jullie niet ongerust maken’ zegt ze en staat op, maar als ze weg wil lopen trek je haar terug. ‘het geeft niet’ zeg je en geeft haar een kus. Ze legt haar hoofd tegen je borst en je voelt dat ze aan het huilen is omdat je shirt nat word. Je ziet ook dat ze haar best doet het in te houden.’je mag huilen’ zeg je en dan laat ze alles lopen. Na een paar minuten merk je dat ze in slaap is gevallen en leg je haar voorzichtig in je bed neer. Als ze ligt pak je een boek en gaat in de eetzaal wat lezen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen