Dancing Queen -10-

My Clothes?
Liv draaide zich langzaam om en bekeek de bank onderzoekend. "Juist...," zei ze. Ze ging erop zitten en voelde hoe haar billen zestig centimeter door de stof naar beneden zakten toe ze vlak boven de vloer hingen. "Geweldig. Nou, dan ga ik me maar installeren." Ze glimlachte zwakjes. Anna bekeek Liv nog eens goed voor ze zich omdraaide en door de hal naar haar kamer liep. Ze riep: "Laat hem me weten als je iets nodig hebt, oke? Ik meen het... wat dan ook." Rebecca stond daar maar, met haar armen over elkaar heen geslagen, met haar koele ogen naar Liv te knipperen. "Je bent echt een sportieve meid, lih-iv. Volgens mij zal je het hier heel comfortabel vinden." En toen knipoogde ze - ja, knipoogde - en liet ze een hoge lach horen terwijl ze door de hal naar haar slaapkamer hippelde. Liv hees zichzelf van de bank en duwde een van Rebecca's koffers met haar voet aan de kant. Ze was veel liever in de koffer gesprongen om op alle kleren te stampen, maar ze besefte dat ze liever niet zo'n eerste indrukwilde achterlaten. Het lag niet aan Rebecca dat ze op een slaapbank moest slapen. Hoewel zij het wel onwaarschijnlijk leuk had gevonden haar nieuws te vertellen. Terwijl ze haar koffer uit de hoek trok, viel Livs blik plotseling op een Brits vlaggetje dat op de onderste hoek geborduurd was. Ze draaide de hoffer om en tilde de flap op waaronder het label zat. De naam 'Millie Banks' staarde haar aan. Neeeeeeeeee! De realiteit drong al snel tot haar door: haar koffer en al haar zorgvuldig uitgekozen outits waren weg. Ze had waarschijnlijk de verkeerde koffer van de bagageband meegenomen en zat nu met deze opgescheept. Hij was indentiek aan de hare - behalve het vlaggetje. Het goede nieuws was dat Millie Banks in Londen woonde en dat er een telefoonnummer op stond. Liv hoopte maar dat ze die Millie snel te pakken kon krijgen zodat zehaar kleren weer terughad en kon lachem om hoe grappig dit allemaal was. Hoewel Liv de situatie op dit moment helemaal niet amusant vond. Ze trok de koffer van de vreemdeling naar het midde van de vloer - het kon volgens haar geen kwaad om even te kijken. Zoals het er nu voorstond, had Liv haar jeans en T-shirt die ze al twee dagen aanhad, en verder niets. Ze had iets nodig om op de eerste dag naar haar werk te dragen en ze bad stilltjes dat de koffer vol zou zitten met een geweldige verzameling designerkleding.

Morgen verder!

Nee Nee en nog een Nee.
Why not?