Lily rose

ik ben weer thuis. pap is weer in de kroeg. het is nu al bijna een week zo. hij gaat s'ochtends vroeg weg en komt pas om half 4 s'avond weer terug. het is wel beter voor mij. hij slaat me niet meer want als i dan eindelijk thuis is valt hij meteen in slaap. het enige probleem is dat hij nu niet meer werkt en al ons geld opzuipt. ik heb maar een baantje genomen bij een klein restaurant om het eten te kunnen betalen. met mama gaat het steeds slechter. de artsen hebben de hoop al opgegeven. de kans dat ze nog ontwaakt uit haar coma is echt heel klein, en als ze wakker word zal ze nooit meer zich zelf zijn. zayn en zijn ouders zijn ook regelmattig in het ziekenhuis. al is het alleen om mij te steunen. ik ben de enige die nog een beetje contact heeft met mijn vaders familie. hij heeft het contact jaren geleden verbroken door een ruzie met zijn vader.

met een zucht doe ik mijn schort om en loop naar de balie van het restaurant ik pak mijn boekje en een pen en loop naar mijn eerste klanten om hun bestelling op te nemen. ik werk bij Nando's Nialls lievelings restaurant. hij komt dan ook bijna elke dag wel iets te halen. na een paar uur zie ik mijn blonde vriend het restaurant al weer inlopen. ik lach even naar hem als hij helemaal hyper naar me begint te zwaaien. ik loop lachend naar hem toe en sleur hem mee naar een vrije tafel. "zo wat wil je hebben Nialler?' hij denkt even na en bestelt dan kip en een glas cola. ik schrijf het op en loop met de bestelling naar achter. ik geef Steven de bestelling en hij begint er meteen aan. als ik even later Niall zijn bestelling breng komt er een man binnen samen met een vrouw. ik wil naar ze toelopen maar als ik dichterbij kom herken ik de man, het is mijn vader! hij lijd de vrouw naar een tafel en geeft haar een kus en schuift dan haar stoel aan. ik draai me meteen om en loop snel naar Katy. 'katy wil je asjeblieft die tafel doen ik voel me niet zo lekker'ze kijkt me even bezorgt aan. 'je ziet inderdaad een beetje bleek,ga anders maar naar huis'ik geef haar een knuffel en mijn schort en ren dan het restaurant uit. ik wil net de hoek omlopen als iemand mijn pols vast grijpt. het is Niall. 'are you okey?'vraagt hij bezorgd. ik knik. 'kom ik breng je wel naar huis'hij slaat een arm om me heen en we lopen samen naar zijn auto.

ik geef hem een kus op zijn wang als we bij mijn huis zijn. 'thanks Nialler' ik stap uit de auto het huis binnen. ik loop naar de keuken en steun met mijn handen op tafel. wie is die vrouw? ze kan geen familie zijn ze leek totaal niet op iemand die ik ooit gezien had. hoe kon hij men moeder bedriegen terwijl ze ons nu juist nodig had!