002 Elvyne de Elementa

Elvyne keek naar het badkamerraam, zou dat passe? Elvyne keek naar haarzelf, ook al is ze pas 14 jaar, ze is al 1 meter 75 lang, en maar 50 kilo, dus lang en dun. Ja, dacht ze, ik pas er doorheen. En dat lukte, niet meer dan 5 minuten later stond ze buiten, in de nog warme lucht van de mooie zomeravond. Zo glipte Elvyne via de voordeur van het weeshuis weer naar binnen, maar met wat kleine schrammen en ontploft haar. Jammer genoeg kwam Elvyne de rest van de kinderen tegen, die nu pas klaar waren met eten, alleen Seryne was er niet bij. De kinderen keken haar allemaal aan, want zo als alle wezen weten, is het verboden om na het avondeten nog naar buiten te gaan, en iedereen dacht dat die zo brave Elvyne dat nooit zou doen, en dan nog haar ontplofte haar. Elvyne liep snel naar haar kamer en huilde bijna de hele nacht, het werd haar te veel, al die pesterijen, van haar eten vies maken tot aan haar opsluiten. En ze wist gewoon, dat ze de volgende ochtend naar mevrouw Veringa moest, de directrice.

Dat was dus de rede dat Elvyne zo moe was in de ochtend, en daarom was ze bijna te laat bij het ontbijt.