17. the fear saved my prey

We waren geïnstalleerd op onze kamers.
Iik mocht niet bij Carlisle slapen omdat hij niet wou dat de rest het te weten zou komen over ons.
Emmett en Rosalie deelden een kamer.
Jasper en Faith ook en Edward en Bella deelden ook een kamer.
Alice en ik hadden ook een kamer samen, Alice had die ondertussen al een make-over gegeven omdat ze vond dat het een te saaie kamer was.
Ik had zin om te stad te verkennen dus klopte ik aan bij mijn zus.
Jasper deed open.
'is mijn zus er?' vroeg ik terwijl ik op mijn tenen stond om over Jasper zijn schouder te kunnen kijken.
'Ze is net klaar met haar spullen uit te pakken' antwoordde hij en deed een gebaar dat ik binnen mocht komen.
Ik zag Faith daar staan, ze schoof net haar lege koffer onder haar bed.
'Zussieee!!!' gilde ik en sprong op mijn tweelingszus.
We belandden allebei op het bed.
'Wat is er nu weer' vroeg ze op een rare toon.
'ik wil met jou de stad verkennen. Jasper mag ook mee' voegde ik er nog achter aan toen ik Jasper meet een jaloerse blik zag kijken omdat ik mijn zusje eerder aan het inpalmen was.
Het zou een machtsstrijd worden om mijn zus tussen de vampier en mij de komende 3 weken.
'ok' zei Faith vrolijk en we liepen hand in hand richting de deur.
'Kom je nog?' riepen we in koor naar Jasper op een vlijerige toon.
Jasper draaide met zijn ogen en slenterde richting ons.

Jasper POV

al de hele namiddag het gegiegel van de tweeling moeten aanhoren.
Het werd me een beetje te veel.
Jammer genoeg geen exuus om weg te lopen want er was amper zon.
Na een uurtje wandelen kwamen we aan in een park.
We ploften ons alledrie neer dicht bij veel struiken en bomen.
Faith ging iets gaan halen om te drinken bij het rijdende kraampje die een goede 200 m vererop lag.
Diana legde zich neer en genoot van het briesje die over haar gezicht ging... mijn richting uit.
Ik voelde hoe mijn ogen zwart werden maar ik probberde me in te houden.
Diana haalde een appel uit haar tas en een mesje om die te schillen.
'Je eet normaal een appel toch met schil enal op' vroeg ik verbaasd.
'normaal wel' zei ze 'maar ik lust die schil niet' en ze glimlachte naar me.
Daarna ging het allemaal zo snel:
ik rook die heerlijke geur en ik kon mezelf niet meer tegenhouden.
Ik voelde mezelf in een wild beest veranderen en ging agressief richting de geur.
Ik duwde het warme lichaam de struiken in, maakte de nek bloot en... dan gebeurde het.
Het heerlijk warme goedje die me bekend was en heerlijk smaakte rolde over mijn tong mijn keel in.
Ik voelde angst, maar niet van mezelf, nee.
Het was de angst van mijn prooi.
Ik haalde even mijn lippen van de wonde en keek recht in de ogen...
ze leken op de ogen waar ik zo verliefd op was geworden, maar dat waren ze niet...
het waren de ogen van haar wederhelft....


vandaag heb ik wat geëxpirimenteerd door een andere POV te gebruiken.
Zou ik dit vaker moeten doen of heb je liever van niet?

veel leesplezier
<3