Dancing queen (L)-2-(L)

Drie uur eerder...
^^ die staat in London

Drie uur eerder...

Liv keek uit het raam van het vliegtuig naar de uitgestrekte voorsteden van London kilometers beneden haar en kon niet gelove dat ze heir echt was. Door haar slaaptekort leek het nog steeds niet echt waar dat ze was uitgekozen als een van de zomerstagiaires van Misic Mix Europe. Maar nu ze op een krappe plaats naast het raam zat en over een paar minuten zou landen aan de overkant van de Atlantische Oceaan, liet ze het eindelijk tot zich doordringen: ze zou in Londen gaan wonen! Sinds ze de brief had ontvangen waarin stond dat ze aangenomen was, had Liv iedere minuut dat ze wakker was doorgebracht met dagdromen over dagen dat ze omringd zou zijn door popsterren en nachten dat ze van de ene nachtclub naar de andere zou huppelen. Natuurlijk wist ze, diep vanbinnen, dat de stage bij Music Mix ook heel hard werken zou betekenen. Maar op de een of andere manier was het haar gelukt daar niet aan te denken. Waarom zou ze zich niet richten op de positieven kanten? Toen het vliegtuig was geland, pakte Liv haar zwarte hoffer op wieltje van de bagageband en volgde ze de borden op het vliegveld naar de Gatwick Express-treinverbinding. Ze werkte zichdoor de terminal met haar koffer en overvolle draagtas die ze als handbagage bij zich had. Livs opwinding ging over in lichtzinnigheid. Ze hees haar spullen in de trein richting het centrum en een vrolijkeEngelse stem wenste haar een fijne dag en een prettige reis. Ze vond het Britse accent helemaal geweldig. Het klonk altijd zo beschaafd en vriendelijk. De trein rolde weg in de richting van het centrum van Londen, terwijl Liv door het blaadje van de treinmaatschappij bladerde en las over de buurten in Londen. Music Mix had een appartement voor haar geregeld in het kader van de stage; ze kon niet wachten om te horen waar haar kamergenootjes vandaan zouden komen en waar ze zouden komen te wonen. Notting Hill, Chelsea, Greenwich... Het klonk allemaal fantastisch. Aangezien ze nooit verder weg geweest was dan naar Ely in Minnesota, klonken de namen haar ook allemaal een beetje intimiderend en vreemd in haar oren. Ze had nog maar één keer eerder een tijd van huis doorgebracht (Liv moest altijd kokhalzen als ze terugdacht aan die vreselijke zomer dat haar vader besloten had haar naar een meisjeskamp bij het Michiganmeer te sturen), dus dit zou absoluut een avontuur worden.