Battle 3.9

En dus nadat Harry iets probeerde te zeggen na mijn kleine uitbarsting ben ik boos weggelopen. Nouja, ik kwam een seconde later weer terug omdat ik mijn tas was vergeten. En weer een seconde later kwam ik terug omdat Jake er nog zat. Ik wilde hem er even weghalen voordat hij domme dingen zou doen. Zoals iets als diermishandeling. 
Maargoed, ik zit nu dus in mijn appartementje, lekker op mijn bed te chillaxen, wat overgens een contaminatie van relaxen en chillen is, met een laptopje op mijn schoot. Het is nu toch ochtend in Londen, dus ik doe aan msn met mijn zusje. 
- En toen? Omg ik ben zoooo jaloers! - stuurt ze.
- Wat zou je ervan denken als ik iemand van je toekomstige mannen zou vermoorden? *evillaugh* -
- Dan stuur ik je naar de onderwereld om hem eruit te halen -
Ik grinnik zachtjes.
- Dus je gaat er al vanuit dat hij naar de hel gaat? Niet eens de hemel. Niet dat de hel niet beter bij hem past. Ik wil hem zien branden!! -
- Omg! Nee! Hij komt eerst langs de kamer van twee waarheden! Dan wordt zijn hart gewogen tegen over een veer, en als hij lichter is mag hij naar de hemel. Maar ik denk dat de egyptisce goden wel fan kunnen zijn. Denk je ook niet? - 
'Nee.' zeg ik tegen het scherm, maar ik typ : - Jij met je egyptische legends. -
- Ahem, het zijn mythes. Er zijn ook wel legendEN hoor. Kijk ik eb je verbeterd , gehehe. Het is legendEN, geen legends. -
Ik zucht diep, daar gaat ze weer. Altijd me te proberen te verbeter.
- Lieve lieve schat, ik typ legends gewoon in engels, en het is 'ik Heb' niet 'ik Eb'. Sorry ik plaag je maar. Doe groetjes aan mams en paps, ik ga pitten. Sleep well, honey! mis je! -
- Mis jou ook! Ze zeggen groetjes en knuffels terug, btw. En het komt wel goed met die kerel! Geloof me. Weltrusten -
- Dat betwijfel ik... Maardat doe ik wel vaker nee grapje hoor! Hou van  je mijn lieve kleine zusje!-
-Ja vast xx- en ze is offline.
Ik zucht diep. Ik ben echt blij dat ik na deze battle gewoon naar huis kan voor een week. En dat betekend, lekker relaxen met Lena en Ethan, en dat betekend weer lekker muziektjes maken en op het strand met een kampvuurtje zingen. Nu maar hopen dat David zijn gezicht niet durft te vertonen.