Hoofdstuk 13.

Hoofdstuk 13.

‘Hallo Boo Bear.’ zei ik. ‘Hé.’ zei hij. ‘Wat ben ik blij dat ik in jullie team zit zeg! Bij het project.’ Louis pakte mijn hand vast en keek me lief aan. Ik had het gevoel dat ik smolt. Een paar dagen geleden kon ik nog alleen maar dromen dat ik Louis zou ontmoeten en nu was het gewoon echt. En hij hield mijn hand vast. Ik voelde hem een beetje knijpen, maar niet pijnlijk, fijn. ‘Ik vind het ook leuk dat jij bij ons in het team zit…’ Blozend keek ik hem aan. Louis pakte mijn andere hand ook vast en ik zocht met mijn ogen naar Feven. Ik zag haar nergens en Matthew ook niet. ‘Ik… eu…’ Ik keek Louis aan en hij lachte lief naar me. ‘Ik ben niet meer single, ik ben…’ ‘Van mij.’ onderbrak Louis me. Hij pakte me vast en zoende me. Ik zoende terug en toen we klaar waren waren we alleen. ‘Maar… Ik zie je vriendje nergens hoor.’ zei Louis. ‘Hij zal vast zijn in de…’ Louis drukte zijn lippen tegen me aan en deed zijn mond open. Onze tongen gingen om elkaar heen, en we zoenden alsof we dat al vaker hadden gedaan. Louis keek om zich heen en streelde daarna mijn wangen. Hij keek me aan en zei ‘Je hoeft niet bang te zijn… Ik doe je niks.’ Geschrokken keek ik hem aan. Wat bedoelde hij daar nou mee? Langzaam voelde ik zijn hand, onder mijn T-shirt, op mijn rug rusten. Ik keek Louis aan, en zag zijn ogen. Zulke mooie en aparte ogen had ik nog nooit gezien. Zijn ogen waren blauw, maar soms leken ze ook wel groen, dat lag aan het licht. Langzaam verdronk ik erin en gaf hem een kus op zijn wang. ‘Dat ben ik ook niet.’ fluisterde ik in zijn oor en gaf hem een kus in zijn nek. ‘Wat zijn jullie aan het doen?’ hoorde ik Matthew boos achter me roepen.

‘Sophie!’ Er werd aan me getrokken en geduwd. Eindelijk werd ik wakker. Blijkbaar was ik in slaap gevallen nadat Matthew was vertrokken. ‘Had je een nachtmerrie?’ vroeg Rumer geschrokken. ‘Nee…’ reageerde ik slaperig. ‘Nou, je lach anders hevig te draaien en te schoppen.’ zei Feven. ‘Echt?’ ‘Nee.’ zei Elhia, en lief keek ze me aan. Dat was nou fijn aan Elhia, ze sprak altijd de waarheid. En heel soms duurde dat wel even, maar uiteindelijk verteld ze je alles. ‘Ik had net een droom en…’ ‘Nee, joh!’ onderbrak Feven me. ‘Meen je die? Had je een droom.’ Ik zocht naar mijn kussen, maar die was op de grond gevallen, dus ik pakte maar snel mijn knuffel en gooide hem naar Feven toe. Gelukkig ving ze hem en legde hem terug op mijn bed. ‘Maar mijn droom ging over Louis.’ ‘Vertel.’ zei Elhia die altijd al geïnteresseerd was geweest in mijn dromen en One Direction. ‘In mijn droom...’ begon ik. ‘Was ik…’ ‘Zwanger!’ onderbrak Feven me alweer. Rumer moest lachen. ‘Met jullie kan ik toch ook nooit een serieus gesprek voeren, he.’ ‘Met mij toch wel?’ vroeg Elhia, voor de grap, geschrokken. ‘Met jou wel.’ zei ik overdreven lief en aaide over haar hoofd heen. ‘Waarom hebben we het eigenlijk over je droom!’ zei Feven opeens. ‘We moeten zo naar school!’