Een nieuwe kracht ontdekt

Xavier's pov
had zij dat alleen gedaan 'je bedoelt dat jij en dat al die ravage' door dat je dat zegt gaat ze helemaal stuk 'ja dat heb ik gedaan vraag me niet hoe' zegt ze 'bellatrix ophoepelen nou'roept ze en als je haar blik volgt zie je haar achter een boom staan. je zucht 'zullen we anders een stukje gaan lopen' ze knikt en loopt achter je aan.'hoe bedoel je dat jij dat deed' vraag je 'ik weet het niet ik was te moe van het trainen en toen ik dat schot maakte viel ik flauw' zegt ze 'o dat gebeurden er, o je bijna vergeten' je haalt het medallion uit je zak 'waar heb je die gevonden ik was hem kwijt' zegt ze als ze hem snel pakt 'ik vind hem dichtbij waar ik jou vond hij was stuk dus heb ik heb gemaakt' zeg je 'je bent mijn held hij is erg dierbaar voor me' zeg ze 'mag ik?' zeg je en je klikt hem voorzichtig om haar nek. 'zo die zit'zeg je als hij hangt. 'dank je ik zou niet weten wat ik moet als ik hem voor altijd kwijt zou zijn, het is het enige wat ik heb van mijn ouders' zegt ze met een traan maar toch een lach, maar die veegt ze snel weg. je ziet dat ze erg gehecht was aan haar ouders. 'je bent echt mijn held'zegt ze en slaat haar armen om je heen, maar als ze je loslaat. 'een stap naar achter' zegt ze 'maar..' 'doe het nu maar' als je net een stap zet zie je waarom ze het zei er word weer een bal jullie kant opgeschoten als elise hem heeft. 'die krijgt hem terug' als ze dat zegt worden haar ogen rood en de wind gaat om haar heen draaien en de wind licht fel en fel rood op het is zo licht dat je je ogen dicht moet houden. als je je ogen weer opent zie je dat ze tegen een boom aanhangt en de hele plek waar jullie zijn verwoest is. snel ondersteun je haar. 'wat gebeurde er net' vraagt ze zacht. in haar ogen zie je dat ze bang is voor zichzelf.