~9-them again?

ik word bijna uit mijn hangmat geslingerd waar ik wakker van word. ik sta op en probeer zo snel mogelijk naar het dek te lopen. ik zie papa met een lach achter het roer staan. 'pap... we zijn net ergens tegenaan geramd denk ik... waarom sta je zo te lachen?' vraag ik nog half slapend. 'we zijn er. Isla de Muerta. ik moet je hier wat laten zien.' zegt hij met een gemeen lachje. we gaan van boord als ik een wit shirt en de jas van William aan heb. ik loop achter Jack aan en Will en de rest volgt ons. 'Heren! en mijn dochter. ik geef jullie de schat van Cortesz!' zegt Jack. 'heeeeeejeejeejeeeheheheee!!!!!' horen we ineens een andere bemanning van achter ons. 'Barbossa!' roep ik. Jack blijft nog opvallend rustig terwijl Barbossa op mij af komt lopen. 'ik dacht dat jij dood was.' zei hij tegen me. 'ik ben niet zo makkelijk neer te krijgen.' antwoord ik bij de hand.
'opkrassen Jack de schat is van mij!' commandeerd hij na mij nog even een vuile blik aan te werpen. 'ik zal het maar niet doen.' zegt hij. 'hoezoo?' vraagt barbossa kwaad. 'nou... er rust een vloeg op de schat. iedereen die er ook maar een muntstuk uit pakt word vervloekt tot de levende dood tot in de eeuwigheid.' ik kijk pap aan met een blik alsof ik niet weet waar hij het over heeft. (heb ik ook net maar maakt niet uit.) 'Mannen! we gaan rustig terug naar het schip!' zegt Jack nadat hij had onderhandeld met Parlay.

op het schip vraag ik aan pap hoe hij het wist. 'Tia Dalma. zij verteld me alles wat ik weet over het magische gebeuren...'
'oke. dan zal het wel goed zijn.' zeg ik maar omdat hij me wel vaker verteld over haar. en die verhalen zijn meestal wel goed.