Not home alone anymore

'Come in, come in!' zei Sanne. Ik hoorde de ongeloof in haar stem. Haar stem sloeg ook over. We liepen verder het huis in en ik zag de donkerrode bank in de woonkamer, die ik herkende uit duizenden, want ik ben een keer gevallen op die bank toen Sanne en ik aan het spelen waren op de Wii. 'Take a seat!' zei Sanne. Haar stem sloeg alsnog over. Ik hoorde Tré gniffelen. Sanne zelf ging op de stoel zitten, met nog steeds een blik van verbazing op haar gezicht. 'Are you alone?' vroeg Billie. Sanne knikte. 'Eehm.. Yeah. My mom is to the supermarket and my sisters are sleeping over at their friend's. So I'm home alone. Well.. I wás home alone...' Stamelde Sanne. Tré stond op en gaf Sanne een hand. 'Hey.' zei Tré. 'I'm Frank Edwin Wri.. Oh fuck it. Call me Tré. Tré Cool.' Lachend schudden ze elkaar de hand. 'Hey.. Hi.. I'm ehm.. I'm Sanne..' Sanne struikelde over haar woorden. Niet gek als je de hand schud van je idool. Billie en Mike stonden ook op. Ze schudden elkaar allemaal de hand en toch iedere keer weer kwam Sanne niet uit haar woorden. Ze ging weer zitten in de stoel. Ze zuchtte. 'Eehm..' Ja hoor. Daar ging ze weer met haar gladde praatjes. 'Want something to drink? Lemonade?' Billie, Mike, Tré en ik knikten. Sanne ging weg om ranja te maken, en Tré fluisterde tegen mij: 'Holy crap, she's cute as hell!' Mike en ik lachten. Billie ook. Ik ben zo'n geluksvogel. 'She is really nervous, but so am I!' zei ik, in de hoop voor begrip. Tré knikte. 'That's just the cute thing..' zei hij, en het leek alsof hij een beetje verlegen werd zelfs.. Sanne kwam aan met vier glazen ranja. Ze zette de glazen op tafel neer en ze plofte weer in de stoel. Ze pakte een glas ranja en ik keek hoe het glas trilde. Tré zag het ook. 'You don't have to be that nervous.. We don't bite or something.' Sanne keek naar Tré en lachte bescheiden.